Jezelf zijn binnen je kuddegedrag

Het lijkt wel of wij studenten steeds meer op elkaar willen lijken. Als ik door de stad heen loop kom ik om de minuut wel een groep meiden tegen met precies hetzelfde uiterlijk. Voor de My Jewellery staan rijen voor de deur met meiden die allemaal hun flair broek en oversized jas uit de kast hebben gehaald. Is het niet juist dat onze maatschappij de laatste jaren weer heel erg strijd voor jezelf mogen zijn? Zijn wij ervan bewust dat we allemaal op elkaar lijken? En kan je in onze maatschappij wel volledig jezelf zijn?

Ik werd er laatst van bewust dat ook ik gewoon mee ga met de kudde. Ik had die dag een outfit aangetrokken waar ik mij wel in kon vinden, een flair broek, longsleeve, haar opgestoken in een klip en gouden oorbellen in. In de rij voor de UB keek ik om mij heen en zag ik precies dezelfde outfits voor mij staan. Ik schrok ervan dat ik blijkbaar onbewust zo erg wordt beïnvloedt. Ik heb toen maar snel de klip uit mijn haar gedaan.

Elkaar bewust of onbewust nadoen heeft te maken met een veilig gevoel en een gevoel van dat je erbij hoort. Wij mensen zijn groepsdieren en passen ons daarom aan elkaar aan. Dit doen wij onbewust en kunnen er daarom ook niks aan doen. Het valt mij de laatste tijd gewoon op dat studenten op elkaar lijken en ik wil niemand hiermee aanvallen of minder doen voelen. Toch vind ik het frustrerend en het er af en toe triest uitzien. Ik denk wel eens, heeft het te maken met de onzekerheid die heerst onder onze leeftijd, de drang om ergens bij te horen.

Rousseau een filosoof uit de 18de eeuw vond dit in zijn tijd ook frustrerend en maakte zich zorgen dat mensen vergaten te denken en te voelen wie zij waren. Hij had het idee dat dit kwam door de steden. Mensen waren zichzelf niet meer, ze creëerde hun identiteit alleen door naar hun buren te kijken. Het enige wat mensen deden was het imiteren van anderen.

Maar is het verkeerd om andere na te doen? Of moet je door jezelf te zijn anders zijn dan andere? Dit klinkt ook weer scheef. Als je jezelf opdringt om anders te zijn, dan ben je ook niet jezelf. En ik moet ook weer eerlijk zeggen dat wij in onze maatschappij ook een stereotypen hebben gecreëerd die anders zijn; namelijk mensen die hun haar eraf knippen, heel veel kleuren dragen, geen make-up dragen, veel make-up dragen of alleen bij vintage kledingwinkels hun kleding kopen.

Het is lastig om te bepalen wanneer iemand echt zichzelf is. Mensen die hetzelfde dragen als andere mensen kunnen best zichzelf zijn, want uiteindelijk draag je wat je mooi vind toch? Wel denk ik dat iedereen wel een bepaalde kudde volgt, namelijk de kudde waar iemand zich veilig in voelt. Dit geldt ook voor de meiden die in de ochtend hun haar in een klip doen en Dr. Martens, een flair broek en oversized jasje aantrekken. ;)