Pronkjewails, schatten in het Groninger Museum

Bij binnenkomst word je omgeven door witte doeken, die de ronde ruimte transformeren tot een doolhof. Dierenogen gluren naar je door de smalle openingen. Vreemde vormen en kleuren komen onder de bewegende gordijnen vandaan. Dolend ontdek je achter elke doek een nieuwe schat.

Gisteravond opende het Groninger Museum haar nieuwe tentoonstelling in het Starckpaviljoen: Pronkjewails – Design uit heden en verleden. Dit Groningse woord voor ‘schatten’ is de naam van een designtentoonstelling ter ere van het 25-jarige bestaan van het museum. Zij bestaat vooral uit glas en keramiek, maar heeft ook een aantal verrassende voorwerpen die niet onder de klassieke ‘design’ gedachte vallen.

De tentoonstelling is samengesteld door John Veldkamp, die eigenaar was van de Groninger designwinkel John John’s in de Oude Kijk in ‘t Jatstraat. In de jaren tachtig kwam de toenmalige museumdirecteur Frans Haks langs in zijn winkel en werd daar geïnspireerd om (post)modern design te verzamelen. Deze inspiratie leidde tot de keuze voor Alessandro Mendini als architect voor het nieuwe museumgebouw. 

Voor het grootste deel bestaat de tentoonstelling uit combinaties van servies die zijn gearrangeerd tot stillevens. De toevoeging van keramieke diertjes en het vreemde design laat deze arrangementen eigen kunstwerken worden, losstaand van de functionaliteit van de voorwerpen. Functionaliteit die door de onherkenbaarheid van sommige gebruiksvoorwerpen al in twijfel werd gebracht.

Naast servies is er een overvloed aan dierenbeeldjes. Twee boomachtige vitrines worden gevuld met vogeltjes en een hazenbeker kroont een tafel waaronder een zwijnskop rust. De hele tentoonstelling bevindt zich op de dunne lijn tussen kunst en kitsch, maar schatten zijn ruimschoots aanwezig. 

De geëxposeerde voorwerpen komen uit de collectie van het Groninger Museum zelf en zijn aangevuld met bruiklenen uit Veldkamps eigen collectie. Hierdoor wordt de tentoonstelling een soort verzameldagboek.

Pronkjewails is nog tot en met 22 maart 2020 te zien in het museum.