Kiezelweek: Bernlef
Juster wie de Studentenkrant oanwêzich by it topstik fan de Kiezelwike: de kroegetocht. Bytsje sûpe, bytsje barkluun, rint altyd wol los by ús allegearre. Voor het geval je denkt, heeft de redactie nog wat Berenburg in haar brein sijpelen die dit gebrabbel kan verklaren? Wij sluiten het niet uit. Maar dit gebrabbel noemt zichzelf daarnaast ook gewoon een taal: namelijk het Fries. Verborgen in een zijstraatje van het Schuitendiep trapten wij gister dan ook af bij de Friese studentenvereniging F.F.J. Bernlef.
Als er één vereniging is waar veel vooroordelen en stereotype-ringen over bestaan is het, naast Albertus, Vindicat, en vooruit, misschien ook wel Cleopatra, Bernlef wel. Wellicht komt dit ook door het feit dat Friezen nou eenmaal als een koppig volk gezien worden: niemand weet het zeker. Bang voor het Friese doctrine wat ons wellicht opgedragen zou worden, liepen we dan ook wel met enigszins knikkende knietjes, de sociëteit van Bernlef binnen. En bliksem gurbe, het bleek eigenlijk nog best gezellig daar ook.
Binnen worden er lekkere hitjes gedraaid, en ja, die waren gewoon in het Engels of Nederlands. Geen Twarres, of de Kast, maar gewoon lekkere meezingers, die zelfs een normale Hollander kan meeblèren. Er hangt een gemoedelijk sfeertje, en al snel staan we met ons eerste biertje in de hand met de externe Sjoerdtje Postma te kletsen. Enthousiast vertelt ze over haar vereniging, over het open karakter, Berenburg en over niet-friezen die gewoon bij Bernlef lid worden. ‘Je hoeft niet per se uit Friesland te komen om bij ons lid te mogen worden, zelfs in het bestuur zitten leden die niet Fries zijn. De Friese taal hoef je dus niet te beheersen om binnen te komen, wel is alles wat wij aan communicatie uitdragen in het Fries, dus het is wel van enigszins belang dat je in je lidmaatschap moeite doet om de taal je eigen te maken.’
Als we even later een rondje doen door het pand valt het ons op dat, naast dat de wc’s erg schoon schijnen te zijn, er zo’n ontspannen en lekker sfeertje hangt, dat het niet uitmaakt wat je doet of eruit ziet. Lekker tranquilo (sorry, dat is Spaans). Het maakt dan ook totaal niet uit dat je met twee hoofdredacteuren op de bar naar een lekker koud Berenburgshotje kruipt en achtereenvolgens schaamteloos nog een biertje achterover gooit om het glas vervolgens zo snel mogelijk op een pompeblêd te dumpen. Kan gewoon, geen probleem. Weer eens wat oars dan een bodyshot. Bovenstaand fenomeen wordt ook wel Barkluun genoemd. Schijnen ook kampioenschappen voor te zijn. Het schijnt ook dat een dergelijke hoofdredacteur, wij noemen geen namen, vanochtend nog Berenburg in haar neus had zitten. Heel gek. Zo zie je maar weer. Fryslân boppe!
Ook benieuwd hoe Barkluun eraan toegaat? Vandaag is je kans om tijdens de vrimido een kijkje te nemen naar dit fenomeen. Zelf een ritje over de bar maken is natuurlijk ook geen probleem. De Bernlefianen (is vanaf nu gewoon een woord) leggen je het met liefde uit hoe het moet. Geen tijd? Beeldmateriaal is tevens op te vragen bij de hoofdredactie.
Daarnaast is het vanavond alweer de laatste dag van de Kiezel en gaan wij onze hersenen vanavond weer proberen aan te slingeren bij de pubquiz van de laatste studentenvereniging in ons Kiezelrijtje: Unitas. Oant moarn!