Opinie: Carnaval boven de rivieren
Carnaval, oh carnaval. De vooravond van het vasten. Tenminste, als je een goed Katholiek bent. In die zin is het een beetje het tegenovergestelde van Suikerfeest, al helemaal als je meeneemt dat, tot zover op te maken valt, de meeste Mohammedanen die suikerfeest vieren, wél vasten. En wanneer er dan toch gefeest mag worden er geen fucking puinhoop van maken.
De aandachtige lezertjes zullen wellicht vermoeden dat deze recensent niets met carnaval heeft. En dat klopt, uw gastheer is een geboren en getogen Groninger, wiens carnavalervaring beperkt is tot het voorbijfietsen van scheldende, dronken confetti. Doorgaans studenten, verloren in een provincie te noordelijk voor hun stomme gebruiken.
Want carnaval is nergens goed voor! Laten we wel zijn, de kans dat vierders boven Den Bosch praktiserend Katholiek zijn is nihil. Dan rest er naast ‘traditie’ (die hier niet leeft, ga naar huis) geen enkele reden, hoogstens is het een slappe smoes om dronken te worden. En het is een achterlijke notie dat je als student een excuus nodig hebt om drie dagen lang ladderzat in een stom kostuum luidruchtig te zijn.
Toegegeven, ik heb in de afgelopen jaren iets gevonden wat bíjna nuttig is waar carnaval voor in te zetten valt. Je kan tijdens carnaval rondkijken in welke kroegen de carnavalgangers zich verzamelen, om je dan aan de overkant in een kroeg te posteren. Leuk om te kijken of je kan zien uit welk van de twee feestwinkels de pakken komen, om ze vervolgens af te zeiken. Je weet dan ook direct welke kroegen je de rest van het jaar kan mijden als de pest. De kostuums zijn al helemaal een raadsel. Nieuwsbeelden laten altijd fantastische beelden zien van goede, aandachtige pakken. Al helemaal als het exotische plaatsen betreft. Zoek maar eens snel naar carnaval en Brazilië: de dames zien er uit als strippers maar dan gekruist met pauwen of iets bovennatuurlijks sexy. Maar mijn onafhankelijke empirische waarneming heeft nooit zoiets prachtigs mogen aanschouwen. Hier lopen de dames rond in onesies van de Primark en de mannen in verlopen clownspakken die al sinds 1961 gemodelleerd zijn naar Pipo. Dat is natuurlijk makkelijk te verklaren. Deze treurige soepjurkenvertoning is het resultaat van feesten in een guur kikkerlandje met inspiratieloze Hollanders. En des te meer reden om die stomme traditie thuis te laten.
Maar ik heb een oplossing voor alle studenten uit het zuiden die geen goed excuus kunnen verzinnen om ongeneerd te feesten. Vier de doodsdag van Jan van Speijk. Deze zeeheld overleed op vijf februari. Hij was stomdronken toen hij zichzelf en kanonneerboot opblies op de Schelde om Nederland te beschermen tegen de Belgische barbaren. De datum komt in de buurt, dronken worden zonder doel is een ding, én deze potentiële feestdag vindt haar oorsprong in het zuiden van de lage landen. Een perfecte vervanging. En het is ook een goed feest voor mensen die carnaval geen warm hart toedragen. Met Speijk’s beroemde woorden dat hij ‘Eerder nog boot en kruid mij de lugt in gaat dan immer een infaame Brabander te worden’ is het ook geweldig ironisch te vieren.