Gaykroegentocht
‘Ik zou haar wel waarschuwen dat het heel erg tegen gaat vallen, want er is alleen De Kast en verder wat kutte dingen waar niemand komt’, luidt de eerste reactie van één van de panelleden wanneer het idee voor dit artikel wordt geopperd. Is het aanbod van gaykroegen in Groningen echt zo kut? De Studentenkrant ging op een zaterdagavond op pad met een gaypanel bestaande uit vier homoseksuele (oud-)studenten om het antwoord op deze vraag te vinden.
Ons Moeke
We beginnen bij Ons Moeke aan de Paterswoldseweg, een kleinschalig kroegje dat tevens dienst doet als cafetaria. In de vensterbank staan zes lampjes met de kleuren van de regenboogvlag, de bar is geschilderd in diezelfde kleuren en aan de muren hangen ingelijste foto’s van halfnaakte mannen. Hier is geen twijfel over mogelijk: we zijn in de eerste gaykroeg van de avond. We arriveren rond een uur of twaalf in de dan nog lege kroeg. Eigenaresse Jantien ontvangt ons met open armen en vertelt ons dat er in haar kroeg geen muziek wordt gedraaid. ‘Dan moet ik veel teveel geld betalen aan Buma Stemra en nu kan je tenminste normaal met elkaar praten.’ Haar klandizie bestaat voornamelijk uit mannen. ‘Lesbiennes komen hier niet. Die zitten liever met hun poes op de bank.’ Het plan is om hier een biertje te drinken en hoogstens een uurtje te blijven, maar door het gezellige gesprek met Jantien vergeten we compleet de tijd. Zo vertelt ze ons dat ze sponsor is van een voetbalteam van the Knickerbockers en er een verleidelijke foto van één van de teamleden aan de muur hangt. De wc’s bij Ons Moeke zijn trouwens voorzien van alle benodigdheden voor de man èn vrouw (denk: deodorant, parfum, gel, wax, maandverband en geile posters). Nadat iedereen zich hier uitgebreid heeft opgefrist, gaan we met tegenzin de kou in op weg naar de volgende kroeg.
De Rits
‘Oh, er zijn ook nog mensen van onder de dertig. Dat is wel positief’, aldus één van de panelleden (dit schijnt een veelvoorkomend probleem te zijn bij Groningse gaybars). Bij De Rits aan de Pottenbakkersrijge is vooral de rookruimte populair, maar aangezien niemand van ons rookt, is het voor ons in het rustige rookvrije gedeelte een beetje saai. Wat meteen opvalt, is de overvloed aan mannen en het tekort aan vrouwen (er zijn zo’n dertig mannen en welgeteld drie vrouwen aanwezig). De muziek is leuk, maar erg lang vermaken we ons hier niet. Wat vindt het panel van deze kroeg? ‘Het valt me mee. Het is minder ordinair dan ik had verwacht en is wel toegankelijk.’ En inderdaad, De Rits is opvallend braver dan we van tevoren dachten. Zo heeft de redactie van de Studentenkrant tijdens het doen van research voor een ander artikel eens gezien dat er wel eens SM-feestjes worden georganiseerd in De Rits, waarbij, en ik quote hiermee de organisator van het feestje, ‘alles mag’ en ‘er gespeeld mag worden in de rookruimte’. Niets van dit vindt gelukkig plaats als wij er zijn. In dit bruine café is er niet heel veel te beleven, maar ‘als hetero kan je hier nog wel afzakken’, aldus een heterovrouw die mee is op deze tocht.
Tram 13
Over deze kroeg kunnen we kort zijn: dit is geen reet aan. Tram 13 is de nieuwe vaste stek geworden van alle stamgasten van het voormalige El Rubio en als we om twee uur ’s nachts arriveren zijn er slechts een handjevol mensen van middelbare leeftijd aanwezig. We dwingen onszelf een adtje te doen om zo snel mogelijk hier weg te kunnen. De panelleden zijn het er onomwonden over eens dat dit geen succes is.
De Kast
Deze enige gayclub in Groningen is onze eindbestemming en tevens de vaste uitgaansgelegenheid van de panelleden. Het is een classy tent met op de begane grond en de eerste verdieping ruimte om te loungen en een drankje te doen. Op de tweede verdieping bevindt zich Club Galaxy, waar we ons meteen naartoe begeven. Zodra we de dansruimte betreden zijn we getuige van dragqueen Miss Diarrhea. De panelleden zijn hier overigens niet enorm fan van en er wordt nogal met de ogen gerold tijdens ‘haar’ optreden. De sfeer zit er echter goed in en al snel zijn we bijna ons hele panel kwijt, die lekker staan te socializen op alle verdiepingen van De Kast. De man-vrouwverhouding is hier redelijk gelijk, maar volgens één van onze recensenten zijn de vrouwen vooral ‘heterovriendinnetjes die met hun homovriendjes mee zijn gekomen’. Dit toetje van de avond is toch wel het leukst van allemaal en we houden het hier het langst van alle plekken vol. Nog een pluspuntje: ze vergeten compleet onze drank af te rekenen.
Het oordeel
Alle panelleden zijn het er over eens dat Ons Moeke de verrassing van de avond is, waar we dan ook niet voor niets veel langer hebben doorgebracht dan de bedoeling was. Absolute tegenvaller is Tram 13, waar de sfeer om te janken is en we onszelf een adtje dwingen te doen om zo snel mogelijk door te kunnen gaan naar de volgende kroeg op de lijst. Het is dus bijna helemaal waar dat er alleen De Kast is ‘en verder wat kutte dingen waar niemand komt’, maar gelukkig kunnen we Ons Moeke scharen in het hoekje ‘welkome verrassingen’.