Gluren bij de buren: Maynooth, Ierland
Ierland –Éireann- is het land van Guinness, leprechauns, gingers, economische crisis, oneindige groene vlaktes, en tenslotte het land dat voor een klein half jaartje mijn thuisbasis is. Met een paar goede vooroordelen en stereotypes op zak begon ik aan mijn Erasmusavontuur, om er kort na aankomst achter te komen dat deze, één voor één, allemaal waar zijn. Ieren praten inderdaad met een accent (hoewel dit per regio verschilt), het percentage roodharigen is aanzienlijk hoger, op elke straathoek vind je een pub en met ‘mooi weer’ bedoelen ze voornamelijk ‘geen regen’.
Ik volg mijn colleges aan de National University of Ireland Maynooth, een campus welke bestaat uit een zuidelijk en een noordelijk deel. Het zuidelijke deel is erg mooi en doet denken aan Zweinstein, terwijl het noordelijke deel wordt bevolkt door zeventienjarige studenten (ja op die leeftijd mag je hier studeren). Uiteraard worden mijn colleges op het noordelijke deel gegeven en met zes vakken gedurende het hele semester is het alsof ik mijn middelbare school nooit heb verlaten.
De universiteit heeft collegezalen zoals we die kennen in Groningen, maar ook lokalen die worden gevuld met de bekende stoel-en-schrijftablet (irritant voor linkshandigen zoals ik).
Tijdens mijn eerste colleges verwachtte ik docenten in conservatieve kledij en studenten met een groot respect voor de docent, maar niets bleek minder waar. Op een uitzondering na zijn de docenten allemaal ‘lekker hip’ en studenten doen er niet moeilijk over hun telefoon tijdens colleges te beantwoorden. Los hiervan zijn Ieren erg vriendelijk en behulpzaam en oprecht geïnteresseerd in je verhalen.
Opvallend is dat met ‘de Ieren’ eigenlijk twee soorten mensen worden bedoeld: de gezellige vijfentwintigplusser die je met gemak onder de tafel drinkt en met wie je, als hij niet té dronken is, een aardig gesprekje kunt voeren. Daarnaast is er de Ierse student die wordt getypeerd door joggingpakken en plamuur en die tijdens het uitgaan rechtstreeks van de Geordie Shore-set lijkt te komen.
Met Dublin op 25 kilometer afstand, de vele historische gebouwen, monumenten en kenmerkende kliffen, lijkt Ierland soms net een openluchtmuseum. Dit in combinatie met de indrukwekkende geschiedenis -invasies van de Kelten, Vikingen en Engelsen- maakt de manier waarop historie en actualiteit in elkaar verwikkeld zijn een interessante ervaring en zeker de moeite waard om, als het niet voor studeren is, eens 30 euro aan een ticket uit te geven.