Eurosonic Noorderslag 2014
Het is je waarschijnlijk niet ontgaan. Groningen was van 15, 16, 17 en 18 januari in de ban van muziekfestival Eurosonic Noorderslag. Twee verschillende feesten, één festival. Eurosonic is een internationaal showcase evenement waar de nieuwste Europese muziektalenten hun ding mogen doen op verschillende locaties in Groningen. Op Noorderslag staan alleen Nederlandse artiesten en wordt elk jaar bezocht door duizenden hipsters en bobo’s en stapels pers, waar je dus een ander kaartje voor nodig hebt. De eerste dag van Eurosonic moet je dan ook weer apart voor betalen, en donderdag en vrijdag zijn de dagen met het volste programma, dus zijn we daar maar begonnen.
Niet alleen het programma was vol helaas. Zo stond ik keurig om iets voor achten voor Simplon om Jungle te kunnen zien, maar de rij deed dusdanig denken aan boodschappen doen bij de Jumbo op zondag dat we besloten ons plezier elders te zoeken. Dit was niet de enige keer, en dat is iets waar je vrede mee moet hebben op Eurosonic Noorderslag. Gelukkig staat er elk jaar genoeg leuks waar je wel binnen komt, zoals naakte death metal in Vindicat of een hyperactieve Griek bovenin Simplon. Wel moet je vaak een kwartiertje van tevoren weg om naar de andere kant van de stad te racen, in de regen weliswaar, maar de vele originele acts maakten het zeker waard.
Donderdag (Eurosonic Dag 1)
De donderdag schepte op papier hoge verwachtingen met originele boekingen en opkomende artiesten. Finland domineerde het begin van de avond. Black Lizard, een Fins kwartet, speelde strakke hypnotische psychedelische rock in de Spieghel en verveelde niet.
Ook Jaakko Eino Kalevi stelde niet teleur. De trambestuurder uit Helsinki heeft zijn eigen label, JEKS, en maakt kalme, zweverige psychedelische electronica. Het ontbreekt hem wel nog een beetje aan hitjes en zijn muziek is erg rustig voor 11 uur ’s avonds, als de stemming er net goed in zit. Jaakko’s verfrissende gebrek aan performance helpt dan ook niet mee, en het publiek staart minstens zo statisch terug. Ondanks dat was het toch een sterke show.
Gelukkig was het na Jaakko tijd voor wat meer actie, want Compact Disk Dummies vierde feest in de donkere kelder van het Newscafe. Het duo ramde Belgische elektropunk uit hun keyboards en een enkeling waagde een poging aan een korte crowdsurf. Er werd zelfs een klein beetje gedanst!
Nu we in de feeststemming waren dankzij Compact Disk Dummies en een x aantal bier, deden we een poging om Russkaja te zien, die op de Vismarkt in de Moulin Rouge speelden. Helaas moest dat vanwege wederom een lange rij bij een poging blijven. Lower had wel plek voor ons, maar viel toch een beetje tegen.
Vrijdag (Eurosonic Dag 2)
Dag twee begint met een concert van Adam & The Relevants, die een concert met open toegang gaven in een pop-up store in de Oosterstraat. De band speelt stevige pophitjes met veel energie en goeie teksten. “Dit nummer gaat over ontslagen worden bij de Hema..” De vier zijn niet van het podium te slaan. Ze stonden laatst al bij DWDD en vele goede festivals en mochten dit jaar Noorderslag openen. In het begin zat het publiek behoorlijk in een after dinner dip, maar na wat aanmoediging en hitjes zoals ‘Roaring Tigers’ en ‘Live Forever’ kreeg Adam & The Relevants de heupjes toch in beweging.
Op donderdag kregen we zelf even de kans rustig uit te buiken bij Bed Rugs, welke een rustige show gaf in de ronde spiegeltent Moulin Rouge op de Vismarkt. In diezelfde tent stond later The Limiñanas, een psychedelische band die aan veel deed denken. Een beetje Sonic Youth, een beetje Nouvelle Vague, maar ook weer helemaal niet. Hun muziek klinkt bekend maar ook origineel en dat maakt dit concert een van de toppers van de avond.
Helaas toch weer een kwartiertje voor het einde weg, want Shiny Darkly begon bijna. De muziek van deze jonge Deense knapen doet denken aan de jaren tachtig, a la Joy Division. Ze speelden de zaal plat met een muur van fuzzy geluid en ik verliet Vera tevreden, om vervolgens teleurgesteld te worden door Tourist. Hij draaide een saaie set en iedereen stond in Simplon verveeld aan zijn bier te lurken.
Des te beter is dan de verassing als er een gestoorde Griek in de bovenzaal begint. “Ik wilde me eigenlijk Yuri Gagarin noemen. Ik hou van openbare toiletten, daar kun je goed masturberen.” Een intro waar je u tegen zegt. Als Larry Gus dan ook nog een soort dwangneurose krijgt als hij begint met knoppen drukken is het helemaal feest. Met funky samples, elektronische pop en jazz gaat de hele zaal los en zijn we Tourist gauw vergeten. Hij staat geen moment stil, vliegt af en toe de zaal om even te dansen en rent daarna gauw weer terug voor het volgende liedje. Tussen de nummers door was ik telkens verbaasd over de hoeveelheid energie die deze Griek heeft (en kwijt kan). Hij ruimde zelfs zijn spullen op alsof zijn leven er vanaf hing.
Een andere grote verassing was Pional. De man, die veel samenwerkt voor met John Talabot, bewijst dat hij het ook alleen een zaal kan vermaken. Naar de WC gaan is er niet bij, want dat kom je de zaal niet meer in. Even ophouden dus. Lekkere drumcomputers en veel melodie dus de hele zaal danst mee op de Spaanse deephouse. Een van de hoogtepunten van de avond was het zeker.
Pional maakt plaats voor Tensnake, een grote naam die de verwachtingen niet helemaal waar kon maken. Hij heeft best een paar hitjes, maar hij draait makkelijk. Een crowdpleaser zoals Inspector Norse van Todd Terje is best leuk, maar weinig origineel. Het publiek danst, maar niet van harte.
Zaterdag (Noorderslag)
Op Noorderslag was het wat meer zoeken naar wat leuks, ondanks dat alles wat dichter bij elkaar ligt. Twee dagen drinken helpt dan natuurlijk ook niet mee voor het uithoudingsvermogen. Na de vrolijke opening van Adam & The Relevants speelde Afterpartees een energieke set. De blije Limburgse zanger praat de poprock nummers soepel aan elkaar en zijn wilde karatekicks en een dikke glimlach verklappen hoeveel lol de jongens er zelf in hebben.
De Popprijs werd uitgereikt aan The Opposites en dit leidde tot een groot feest, maar dit heeft menigeen gemist die niet een halfuur van tevoren in de zaal is gaan zitten. Rapper Adje (Adjedonnie) en zijn Sloddervosgang treedt op ter promotie van het album Vossig, en hij voegt daad bij woord als er een mascotte in vossenpak met een paar dames het podium op komt dansen.
Burka’s, buikdanseressen, gasmaskers, wierook en gratis kebab. Dat kan er maar één zijn: Cairo Liberation Front. Dit is pure gekkigheid en de Tilburgers zijn dan ook onder andere opgemerkt door de New York Times met hun unieke show. Ze spelen zogeheten electro chaabi, muziek waar de gemiddelde Egyptische club trots op zou zijn: beats, Arabische zang en autotune en ander lawaai. Tientallen theedoeken zwaaien mee en het publiek gooit de monden open voor het vodka-waterpistool. Dit was het gekste feest van Noorderslag en dit moet je een keer live zien.
Om het feestje nog heel even door te zetten voor we er weer een jaar op moeten wachten, sluiten we af bij Boaz van de Beats. Hier wordt flink gebeukt, alhoewel de zaal lang niet vol is. Dat zal aan de rest van het publiek liggen, want de mensen die er zijn gaan helemaal uit hun plaat. De MC weet niet helemaal wat hij met de zaal aan moet, maar de beats van Boaz spreken redelijk voor zich.
Al met al weer een heel geslaagd jaar met veel originele artiesten en weinig teleurstelling. Een van de weinige kritiekpunten blijft de kaartprijs (een avondje Noorderslag kost je welgeteld 70 euro!), maar ondanks dat zal Eurosonic 2015 wel weer ontzettend uitverkopen. Zet je wekker vast!