12 uur, het nieuwe normaal?
Het is alweer een maand geleden sinds de kroegen hun deuren mochten openen voor een groot aantal mensen. Een maand vol festivals en feesten waar iedereen weer lekker tegen elkaar aangeplakt stond en het bier over hoofden heen vloog. Nog steeds wordt er tot twaalf uur in elk hoekje van de Poelestraat gefeest, maar zodra de klok heeft geslagen stroomt alles binnen leeg. Gelukkig sluit de Hoek wat later en kan je nog een hamburgertje meepakken voordat je dan echt naar bed moet.
De meningen over het tijdslimiet verschillen. De meeste mensen vinden het wel fijn, je piekt vroeg en bent de ochtend erna nog redelijk fris. Werknemers in de horeca kunnen eerder naar huis en de politie heeft minder aanvaringen met dronken mensen. Anderen kunnen niet wachten totdat het normale uitgaansleven weer terug is. Tot diep in de nacht dansjes doen en de volgende dag heerlijk brak in bed liggen.
De regering lijkt het zo allemaal wel prima te vinden, over een sluitingstijd later dan twaalf uur hoor je ze niet meer. Met de volgende persconferentie op het programma lijkt de sluitingstijd ook niet te gaan vervallen. Het risiconiveau van ons land is ondertussen weer gestegen van waakzaam naar zorgelijk, want er liggen weer meer COVID patiënten in de ziekenhuizen en op de IC’s. Met de stijging van de besmettingen en de druk op de zorg wordt het afwachten wat demissionair premier Rutte en Hugo de Jonge 2 november te melden hebben. Eén ding is in ieder geval zeker: we kunnen voorlopig wel fluiten naar het afschaffen van de twaalf-uurs-regeling. Het is zelfs hopen dat er geen nieuwe maatregelen worden opgelegd.
De vaccinaties echter lijken wel effect te hebben, gelukkig. In vergelijking met de paar weken vrijheid in juni waar het gros van de mensen niet eens hun eerste prik hadden gehad en de enorme besmettingspiek die daarop volgde, gaat het nu best goed. En dat terwijl mensen precies hetzelfde doen. De kroegen staan vol met gretige studenten en jongeren. Er wordt gedanst, gezongen, gezweet en gezoend. Na de sluitingstijd staan de straten overvol. Met tientallen onbekenden ga je zij aan zij op jacht naar een lekkere snack of je barrel. En als je nog niet uitgefeest bent is er altijd wel iemand te vinden die zijn huis beschikbaar stelt.
Waarom de regering niet inziet dat de sluitingstijd nauwelijks iets bijdraagt aan de besmettingen blijft een raadsel. Misschien willen ze op deze manier laten merken dat corona nog steeds bestaat, dat ze het nog steeds niet onder controle hebben en dat we nog niet klaar zijn voor het oude normaal. Daarbij is het ook de vraag in hoeverre mensen bereid zijn zich te houden aan alle maatregelen. Al ruim driekwart jaar geven de meesten vrij weinig om de regels die de regering hen oplegt. De avondklok werd omzeilt op elke mogelijke manier, om het coronatoegangsbewijs wordt in veel restaurants niet gevraagd en na sluitingstijd gaan feestjes op andere plekken door. De vraag is dan ook in hoeverre nieuwe maatregelen daadwerkelijk zin gaan hebben.
Laten we in ieder geval proberen te genieten van onze vrijheden zolang het nog kan. Want winter is coming en het is opnieuw afwachten wat die met zich mee brengt…
Bronnen