Help, eeuwige student in paniek! – to grow up, or not to grow up?

Confronterend is het. Foto na foto van hulpeloze minimensjes met dikke wangen wordt gepost. Het is nu de bedoeling dat ik hierop reageer met: ‘Oh wat leuk voor jullie, gefeliciteerd!’. Mijn eerste reactie zou echter zijn: ‘Oh shit, meid, serieus? Wil je het wel houden, of..?’ Ik ben nu iets minder dan een kwart eeuw oud en sta nog met beide benen in het studentenleven. Steeds verder drijft het eiland der volwassenheid bij me vandaan. Mijn studentenschip is ontzettend gezellig hoor, begrijp me niet verkeerd. Uitslapen wanneer ik wil. Ontzettend veel nieuwe mensen ontmoeten en ervaringen opdoen. Ontbijten met pudding (de Chocolate Protein Pudding kan ik je heel erg aanraden). Maar soms wil deze zeerot aanmeren op het vaste land. Steeds vaker zelfs. Die te dure koffiemachine met stoompijpje die werkelijk alle samenwoners lijken te bezitten staat mij ook wel aan. De stapel afwas is alleen van jezelf, in evakostuum naar het toilet toe kunnen gaan kan gewoon… Waar teken ik?

Het kan weliswaar mooier lijken dan dat het is. En het is belangrijk dat te beseffen. Misschien heeft dat bevriende stel elke dag slaande ruzie. Werkt de persoon met die toffe ‘eerste échte baan’ wel met collega’s waar hij of zij helemaal niet mee klikt. Wordt dat dure koffieapparaat in de praktijk bijna niet gebruikt, omdat er zo veel gewerkt moet worden om zulke luxe te kunnen bekostigen. Het is makkelijk om iets voor face value aan te nemen. Schijn bedriegt, soms. En zelfs al is het wél rozengeur en maneschijn. Volop genieten van waar je nu staat is dan nog steeds de beste optie. Studeren is een leerproces; je met anderen vergelijken is niet eerlijk voor jezelf. Iedereen heeft zijn eigen vaarroute, zijn eigen zoektocht naar de vele schatten des levens.

Mijn schip vaart nog even verder. De keuze die me eerst angstig maakte brengt me nu rust. Een zoveelste pauze om te werken, nóg meer studievertraging… Uiteindelijk heeft alles nut gehad en heb ik me op zoveel vlakken ontwikkeld en mezelf beter leren kennen. Vaar je met me mee over deze oceaan? Dan meren we later vanzelf wel aan. Voor altijd. Ooit.