Anderhalvemeterstudentenleven: Over de universiteitsraadsverkiezingen
Het is deze week een bijzondere week, maar dat had je vast al gemerkt. Er is een politieke modderstroom op gang gekomen op sociale media. Met partijen waar je nog nooit eerder van had gehoord, kandidaten waarvan je allang weer vergeten was dat je ze had toegevoegd en standpunten die allemaal op elkaar lijken. Kortom: de universitaire verkiezingen!
Nu moet ik meteen maar even een kort voorbehoud maken. Zoals jullie ongetwijfeld al lang weten, is jullie favoriete columnist ook kandidaat voor een tweetal raden. Lijsttrekker zelfs, voor een partij wiens naam ik omwille van de journalistieke onafhankelijkheid achterwege zal laten.
Integriteit staat bij mij immers hoog in het vaandel. In deze reeks van columns neem ik regelmatig mensen de maat die het niet zo nauw nemen met onze academische of journalistieke waarden. Dan zou het wel heel raar zijn als ik hier zou gaan verkondigen verkiesbaar te zijn voor De Vrije Student.
Afijn dat gezegd hebbende, de universiteitsraadsverkiezingen. Een woord dat je, net als anderhalvemeterstudentenleven, geheid de winst bezorgd bij Scrabble. Deze verkiezingen zijn echter van groot belang, ook als je er nog nooit van hebt gehoord. De invloed van de universiteitsraad op het reilen en zeilen van de Universiteit kan namelijk bijzonder groot zijn, als er goed wordt samengewerkt.
De universiteitsraad bestaat uit twaalf jaarlijks verkozen studentleden en twaalf tweejaarlijks verkozen medewerkers. Zij hebben instemmingsrecht op de begroting van de universiteit (waar gaat jouw collegegeld naar toe?), het studentenstatuut (waar heb jij als student recht op?) en compenserende maatregelen voor studenten met studievertraging (hoeveel geld kun jij vangen bij vertraging door corona of een bestuursjaar?). Natuurlijk heeft de raad nog veel meer bevoegdheden, maar daar heb ik in deze column geen ruimte voor.
De drie bovenstaande bevoegdheden: geldzaken, studentenrechten en vertragingscompensatie; zijn juist in deze tijd van groot belang. De universiteit geeft nu extra bakken met geld uit om ervoor te zorgen dat iedereen zoveel mogelijk thuis het onderwijs kan volgen. Die uitgaven moeten natuurlijk wel verantwoord gebeuren en effectief worden besteed. Daarom moet je vooral competente mensen in die raad stemmen, die enigszins verstand hebben van financiën.
Daarnaast worden de rechten van studenten nu met voeten getreden, doordat sommige faculteiten ervoor kiezen om hun online tentamens te organiseren met webcam- en microfooncontrole. Zeg maar, spioneren om te leren (ik kijk naar jullie, Faculteit van Economie en Bedrijfskunde). Dat moet natuurlijk niet, dus moet je er voor zorgen dat die raad daar wat van zegt.
Verder moet de raad gaan fiksen dat studenten met studievertraging door corona, op een verantwoorde manier gecompenseerd worden. Dan lijkt het al gauw aantrekkelijk om te kiezen voor de partij die de meest ruimhartige regeling aanbiedt, maar besef dan wel dat de universiteit (een tekort van 10 miljoen op de lopende begroting) aan het einde van het jaar de elektriciteitsrekening ook nog moet kunnen betalen.
Er valt dus echt wat te kiezen deze week. En hoewel de standpunten van alle partijen op het eerste gezicht vrijwel gelijk lijken (want wie wil er nou niet beter onderwijs, goede huisvesting en meer digitalisering) komen in de verkiezingsprogramma’s en kandidatenlijsten de ware verschillen naar boven. Bijvoorbeeld bij het thema diversiteit (iedereen is tegen racisme), waar SOG en DAG kiezen voor verplichte anti-racismeklasjes en de andere partijen voor minder ingrijpende maatregelen.
De echte verschillen, die zul je dus zelf moeten ontdekken. Dat kan ik niet voor je doen (nogmaals, journalistieke onafhankelijkheid). Dus: lees die verkiezingsprogramma’s en kijk eens wat de achtergrond is van de kandidaten. Maar het belangrijkste is altijd nog dat je gebruik maakt van je democratische recht. Ga dus stemmen!