De Feministische Kracht van Merol

2019 was het jaar van Merol. Ze had uitverkochte shows in de belangrijkste poppodia van het land, waaronder Paradiso en ons eigen Simplon. Niet alleen won ze de Beste Song bij het Dordtse Popgala, maar sleepte daar ook de Popprijs zelf binnen. Wij krijgen het er geil van, maar wat is de  kracht van deze Nederlandse popster?

Een gedeelte van Merol haar succes heeft zij te danken aan haar managementteam. Dit zijn namelijk ook de mensen die De Jeugd van Tegenwoordig zo groot hebben gemaakt. De overeenkomsten zijn zichtbaar: brutaal, sterk geworteld in de eigen taal en gekleed in een eigen, unieke stijl. Maar Merol doet iets dat De Jeugd van Tegenwoordig nooit gedaan heeft: Merol kan gekoppeld worden aan een nieuwe feministische stroming.

Ironisch genoeg heeft Merol niet het plan om feminist te worden. In haar documentaire met 3LAB Docu benoemt de zangeres dat ze Houd je bek en bef me heeft geschreven met “het geheime doel dat beffen een normaler woord wordt”. Voor Merol lijkt het te gaan om de gelijkheid tussen man en vrouw. Merol schrijft niet liedjes vanuit een feministisch standpunt, maar vanuit een standpunt die voor haar normaal is. Haar liedjes gaan niet over ‘vrouw zijn’, maar over wat ze meemaakt. Dat ze toevallig een vrouw is, is bijzaak.

Haar nummer Geen Reet speelt ook met de nuance tussen feminisme en normalisatie van vrouw-zijn. Het is een antwoord op alle negatieve reacties op haar videoclip voor Kerst Met De Fam.  “Talent noch reet. Ik sla deze even over,” en “wat een gratenpakhuis. En het ergste: geen kont. Bij dat soort Biafra meiskes moeten ze de strakke kleding verbieden, en direct doorsturen naar de boulimia-specialist,” was het commentaar op Geen Stijl. Voor de meeste vrouwen klinkt dit bekend – of het nou ‘geen reet’ is of ‘hey, lekkere grote tieten’.

Maar de kracht van Merol is wat ze vervolgens besluit met dit commentaar te doen.

In plaats van de reacties te negeren of een boze tweet de wereld in te gooien, schrijft Merol Geen Reet. Het is een ode aan body-positivity. Ja, ze heeft geen reet. En het boeit haar geen reet. Precies dit sentiment is typerend voor third wave feminism dat zich focust op individualisme en diversiteit. Third wave feminism is een groep die ontstond in de jaren 90’en opkomt voor een meer open soort feminisme: iedere vrouw zou een feminist moeten kunnen zijn, zonder regels over hoe dit geuit wordt.

Maar Merol gaat verder dan third wave feminism. In plaats van vrouwen boven mannen te zetten, een vaak gehoord kritiek op deze vorm van feminisme, gaan haar nummers voor complete gelijkheid. Denk nog een keer aan Hou je bek en bef me. Hoe vaak horen we nummers van mannelijke rappers die opscheppen over al hun “bitches”? Waarom mogen vrouwen niet zulke teksten zingen?

Merol is bijzonder in de Nederlandse muziekscene. Haar muziek is een open speelplaats zonder schaamte of vooroordelen. Tijdens concerten houdt ze wedstrijden voor fans met de kleinste kont. Dit plaatst een positief licht op iets wat vaak negatief wordt bestempeld in de media. Haar muziek werkt als een viering voor mens-zijn; of je nou man of vrouw bent. Dit ligt in het hart van het hedendaags feminisme.