Topfiets: Race naar Zernike
Je wordt te laat wakker. Je hebt weer eens te vaak op de snooze-knop van je wekker gedrukt. Over een halfuur begint je college op Zernike en je bent niet om aan te gluren. Je ademt alcohol en de geur van de Negende Cirkel kleeft aan je lichaam. Je springt snel onder de douche terwijl je koortsachtig probeert te bedenken hoe je zo snel mogelijk op Zernike komt.
Bij de Studentenkrant vroegen wij ons dit ook af. Wat is de snelste manier om van het centrum naar Zernike te komen? Pak je de fiets? Pak je de bus? Of pak je de auto (mits je een koekblik tot je beschikking hebt)? De proef moest op de som worden genomen.
Met de auto kun je in 13 minuten van het station naar Zernike rijden volgens Google Maps. De fiets doet er 16 minuten over en de bus 19. Een gelopen race, zou je denken. Maar bedenk je ook even dat je je fiets of auto ergens neer moet zetten waar die niet weggesleept wordt.
De regels waren dus duidelijk: zo snel mogelijk vanaf het station naar de Kapteynborg komen. Een auto of fiets moest geparkeerd worden op een geschikte plek voordat de bestuurder naar binnen mocht.
Op een veel te koude herfstmiddag verzamelden drie redacteuren bij het Peerd van Ome Loeks. Mees zou de auto nemen en was ervan overtuigd dat hij zou winnen. Mirre had een busroute uitgezocht en een pakje kaarten meegenomen om de tijd te doden. Ondergetekende zou gaan fietsen, was zijn handschoenen vergeten en zou dat berouwen.
Zodra Mirre de bus (lijn 15) in stapte, ging de race van start. Mees liep vol vertrouwen naar de auto. Zijn plan was om via de ringweg te gaan. Ik sprong op de fiets en wist dat ik zo snel mogelijk de Zernikeroute zou moeten opzoeken om zo stoplichten te vermijden.
Bij het enige stoplicht waar ik langs kwam en waar ik gewoon rechtsaf kon slaan stond er direct een muts die niet begreep dat ik op een missie was en mij pontificaal de weg versperde. Afstappen, de stoep over en doorgaan. Daar ging mijn flitsende start.
Het probleem van zo’n race zonder gps is dat je niet weet waar iedereen uithangt. Voor hetzelfde geld had Mirres bus raketaandrijving en was daardoor verdwaald in Noord-Korea en was Mees rondjes aan het rijden op de ringweg van Amsterdam. Je weet het gewoonweg niet. Ik kon alleen maar zo hard mogelijk fietsen
Alles ging eigenlijk vrij goed. Alleen was er weer wat oponthoud op een smal deel van de Zernikeroute. De een of andere lul de behanger fietste over het pad alsof hij drie keer achter elkaar ge-iced was. Zwalkend van links naar rechts, beentjes wijd op de trappers. Súpercool.
Na dat tweede obstakel fietste ik onder de ringweg door de Zernikecampus op. De auto van Mees en lijn 15 waren in geen velden of wegen te bekennen. Snel naar de Kapteynborg en de fiets netjes neerzetten in een fietsenrek.
De fiets won de race. Het bleek dat Mees eerder dan ik op Zernike was, maar moeite had met het vinden van een geschikte parkeerplaats. Dat kostte hem een paar minuten, waarna hij ook nog naar de finish moest lopen/rennen. Veel scheelde het echter niet.
Zoals verwacht was de bus het langzaamst. Een kleine vijf minuten nadat de fiets geparkeerd stond, arriveerde Mirre bij de Kapteynborg.
De eer van Groningen als fietsstad werd dus gered. Dus als je weer eens te laat wakker wordt, laat dan je OV-kaart liggen en pak je fietssleutel, want die gaat ervoor zorgen dat je op tijd in college bent. En wie weet kun je daarvoor dan nog snel een beker koffie halen om je handen aan te warmen.