Meisjes met ijsjes

Ijsjes zijn super. En aangezien de temperatuur weer ernstig stijgt en iedereen zich weer scheel eet aan deze verkoelende goddelijkheid, nam de studentenkrant de proef op de som: zoveel mogelijk ijsjes in twee dagen eten, bij verschillende ijszaken. Dit waren de resultaten.

iScream: Als je iSream binnen loopt kom je in een heel kleurrijk en vrolijk decor, maar toch is het jammer dat het horrorthema van de naam er niet in terug te vinden is. Daarnaast is de alles behalve enthousiaste persoon achter de balie geen toevoeging aan de hele ervaring van een ijsje kopen. Ze hebben niet heel veel keuze, maar wel zo’n 5 verschillende koekjes smaken. Als je dan je eerste likje neemt van je twee net te kleine bolletjes voor 2,50 komt het horrorthema toch ineens voorbij.

Toscane: Toscane is natuurlijk een begrip in Groningen, en dat is niet voor niks. De keuze is reuze, en het ijs is extreem lekker. In mijn frambozenijsje próéf je gewoon de framboos, in mijn limoncelloijsje proef je het room van roomijs en ondertussen is het ook nog heerlijk fris. Daarnaast kan je ook de smaken zo gek niet denken: green tea, ferrero rocher, limoen munt…. De keuze is reuze. Dus is het warm en fiets je toevallig in de Folkinge, dan wordt je bij Toscane niet teleurgesteld. Je zet met een grijns op je gezicht je fietsreis voort.

Talamini: Ja, oké. Het ijs is homemade en aan het raam zit standaard een Gothfather-achtige verzameling van Italiaanse ​signori sigaren te roken en espresso’s te nippen, dus over de authenticiteit van de zaak hoor je ons niet klagen.  Maar er zijn wel wat puntjes van kritiek. ​JE KUNT ER NIET PINNEN! ​Serieus? Ja echt! Mocht je niet onder tijdsdruk staan, dan is het zeker de moeite waard hier met ​signor Talamini himself even over in discussie te gaan. Hij houdt er namelijk een zeer interessante visie op na die ongeveer zo gaat: “pinnen is niet echt betalen” en “contactloos pinnen duurt te lang”. Wij vinden het verdacht… Daarom de insiders-tip van de SK van de week: bestel zes ijsjes met elk drie bolletjes, zeg vervolgens dat je geen contant geld bij je hebt, waarna de baas je met je ijsje in je hand op goed vertrouwen naar de pinautomaat laat lopen (echt waar!) en KOM NIET MEER TERUG! Resultaat: heerlijk Italiaans ijs, met een verrukkelijk vleugje gratisheid.

FEBO: Er mag dan gezegd worden dat snackbardates geen echte dates zijn, maar als de dag ooit komt dat mijn scharrel me trakteert op een Sundae van de FEBO, zou ik instant met hem trouwen. De FEBO heeft het helemaal begrepen. Lekker softijs, lekker veel ook en vooral lekker véél chocosaus. Dit is van dat echte ​er-plassen-duizend-engeltjes-over-je-tong-softijs waar we allemaal van dromen als we een oubliehoorn met discodip bestellen. De ambiance van frituurlucht en eierballen achter glas laat natuurlijk wel wat te wensen over, maar als het dan toch ijsjesweer is, kun je gelijk plaatsnemen op de trappen van de Vismarkt en mensen jaloers maken met je sierlijke toren van ijskoud genot.

Hollander ijs: Voor iedereen die wel eens langs de ingang van het Stadspark fietst, is ​Hollander ijs niet te missen. We kunnen haast zeggen dat de vrolijke rood-witte kraam deel uitmaakt van het Groningse cultureel erfgoed, dus dat ijs moest natuurlijk getest worden. Softijs met spikkels, Italiaans schepijs, schaafijs met wafels en zelfs slush puppies, er is voor ieder wat wils. Voor de dorstige consument is de rood-met-blauw-gemengde slush puppie een echte aanrader, maar het smurfenijs mag ook niet onderschat worden. De discodip-ijsjes zijn ook lekker groot, hmmmm… Helemaal top dat je je ijsje kunt verorberen omgeven door natuur, uitgehongerde ganzen en eenden en krijsende kinderen die twee bolletjes smurfenijs willen, maar er maar één mogen omdat ze volgens hun ouders niet tegen suiker kunnen en dan een acute aanval van onhandelbare ADHD krijgen.