Recensie: fifty shades freed
Soms zijn er van die guilty-pleasure films waar heel vrouwelijk Nederland massaal naartoe gaat. De fifty shades – trilogie films zijn van dit soort films. Toen een niet verder te benoemen vriendin van mij me liefjes vroeg of ik “alsjeblieft mee wilde want ze was nog nooit naar een fifty shades film geweest”, besloot ik mee te gaan. Want ja, ik had deel een gezien en wilde gewoonweg erg graag weten of de intens handsome Christian Grey en zijn Anastasia samenkwamen.
Als je nou zin hebt om deze film in de komende tijd even te popcorn-timen: kan je doen, maar wees voorbereid op een miiierzoet verhaal waarin alle clichés van een romantische film voorkomen: een love triangle waarbij een van de mannen niet helemaal goed bij zijn hoofd is, een man die een vrouw lekker domineert met zijn seksuele voorkeuren terwijl de vrouw doet alsof heel strong en independent is, een ruzie tussen de twee lovebirds waarna er iets gebeurd waardoor de jongen zich realiseert hoeveel hij van de vrouw houdt…. Ik wil niet teveel spoilen, maar trek een willekeurige romantische film uit de kast en de verhaallijn komt vrij overeen met deze film.
Niet dat dat erg is hoor, want het is niet voor niks een guilty pleasure. Hoewel alle clichés je om de oren vliegen bij deze film, kijk je toch wel verder. Want ja, Christian is nou eenmaal een snoepje om naar de kijken en tevens wilde ik gewoon dol en dolgraag dat de twee geliefden bij elkaar kwamen. Ik ben en blijf een meisje.
Alleen is het verhaal gewoonweg niet erg sterk. Hadden ze wel iets beter hun best op kunnen doen, aangezien ze waarschijnlijk een vrij enorm budget hadden. Beetje teleurstellend. Wel is er goed gemonteerd, en is de muziek gewoonweg erg amazing. Heb meerdere nummertjes in mijn Spotify afspeellijst gezet. Enig wat jammer is dat sommige nummers echt oprecht best wel tof en authentiek klinken, maar dat als je je telefoon aanzet, er opeens de filmposter van Fifty Shades Freed op je telefoonscherm staat. Weet iedereen gelijk waar je dat ene nummer vandaan hebt. “Heb ik gevonden op Spotify”, ammehoela.
Ten slotte moeten nog even de seksscènes besproken worden, aangezien dit een vrij essentieel onderdeel van de films lijkt te zijn: boy meets girl, boy falls in love met girl, boy blijkt extreme seksuele voorkeuren te hebben. Zoiets. In de voorgaande films waren de seksuele scènes er in overvloed, maar deze film bleek helaas enigszins teleurstellend. Er is zelf echt een enorm nare scène waarbij Christian volledig misbruik maakt van Anastasia en het feit dat ze vastgebonden is – werd ik persoonlijk niet erg vrolijk van. Hoewel sommige seksscènes echt wel goed de fantasie prikkelen, om het maar even netjes te zeggen, waren ze erg karig.
Korte samenvatting: leuke muziek, slecht plot. Lekker gaan kijken als je zin hebt in een slechte romantische film met een paar goeie seksscènes, maar niet als je behoefte hebt aan een diepgaande, goeie film. Twee sterren.