Black Panther (voor de niet-kenner)
Deze redacteur dacht dus aan de hand van de titel van de film en de soundtrack van Kendrick Lamar af te kunnen leiden dat deze film over de Black Panthers, de politieke organisatie uit Oakland C.A. uit 1966, ging en toen het voorstel kwam de film te bekijken om een recensie te kunnen schrijven stond ik te springen. Het duurde nog enige tijd voor het begon te dagen echter; Black Panther was een superheldenfiguur uit de Marvel stripboekenreeks.
Na mijn leven geleefd te hebben met het zoveel mogelijk vermijden van het kijken van superheldenfilms was dit nogal een klap natuurlijk maar beloofd is beloofd. De film gaat over Black Panther, de koning van een steenrijk ministaatje in Afrika dat zichzelf verborgen heeft weten te houden voor de buitenwereld. De Black Panther heeft natuurlijk superkrachten en een zeer strak superhelden pak. Hij moet zichzelf en zijn koninkrijk verdedigen, in eerste instantie tegen de diefstal van een hoeveelheid van het gesteente waaraan het koninkrijk zijn invloed heeft te danken. Een interessante gedachte die in me opkwam tijdens het kijken van de film was om het gesteente, vibranium, te vergelijken met geld. Het koninkrijk heeft zijn wetenschappelijke vooruitgang, gezondheid en veiligheid er namelijk aan te danken. Als we buiten het Marvel universum zoeken zit geld daar het dichtst tegenaan. Het doortrekken van deze gedachte leidt tot een interessante kant aan de film. Namelijk de omdraaiing van waar invloed en macht in de wereld te vinden zijn. In de film weigert de oude koning zijn welvaart te delen met de hele wereld, waaronder de in onze ogen rijke, voormalige kolonisatoren, en blijft het ministaatje in Afrika steenrijk. De jonge prins echter, probeert hier een stokje voor te steken en weet zijn onderdanen te overtuigen van de noodzaak van het delen van hun welvaart. Dit in combinatie met het feit dat, Marvel fans mogen me neerschieten als ik het verkeerd heb, de Black Panther de eerste donkere superheld in de geschiedenis van Marvel films is geeft de film een interessante ondertoon die voor een redacteur met weinig verwachtingen van een superhelden film aangenaam was.
Voor de rest is de film in mijn ogen een vrij standaard superhelden verhaal, bad guys, good guys, good guys gone bad, bad guys gone good, autoachtervolgingen, een massaal gevecht aan het einde, een sappig liefdesverhaal dat weinig op de voorgrond treedt. Het zit er allemaal in.
Al met al lijkt me de film uitermate geschikt voor kijkers zoals ik die buiten hun comfortzone willen treden en een Marvel film aandurven. Aan het acteerwerk, de 3D effecten en de visuele vertoning alleen zal je al een meer dan aardige avond overhouden.