Studeren in het buitenland: De Amerikaanse campus

Op een koude januari-ochtend stapte ik op Schiphol op een vliegtuig naar Washington D.C. Het was een lange tocht over de Atlantische Oceaan op weg naar wat het mooiste halfjaar uit mijn studententijd zou gaan worden. Studeren in het buitenland is een van de meest fantastische dingen die je als student kunt doen. Ik heb enorm veel beleefd. Te veel om in één artikel te proppen. Daarom zal ik proberen een beschrijving te geven van het leven op de campus.

Mijn bestemming was Geneseo, een klein plaatsje in upstate New York. Zonder auto kom je er niet. De dichtstbijzijnde stad, Rochester, ligt op drie kwartier rijden met de bus. New York City kun je in ongeveer vijf uur met de auto bereiken.

De State University of New York (SUNY) is een public university en heeft verschillende campussen verspreid over de staat New York, waarvan die in Geneseo het hoogst staat aangeschreven. Toch is het niveau van het onderwijs niet te vergelijken met de zogenaamde private universities, waartoe bijvoorbeeld Harvard, Yale en Stanford behoren. Het voordeel van zo’n SU is dat het veel goedkoper is om er te studeren. Ook leuk om te weten voor RUG-studenten is dat Geneseo een van de belangrijkste uitwisselingspartners van de RUG is.

Het leven op een campus is heel anders dan het leven van de doorsneestudent in Groningen. De uitwisselingsstudenten wonen, net zoals alle eerste- en tweedejaars, in een living hall. Van tevoren konden we de keuze maken tussen een corridor-style en een suite-style. In eerstgenoemde deel je de douches en toiletten met de hele gang en heb je een gemeenschappelijke woonkamer en keuken. Bij de tweede optie hebben zes studenten een apart woon- en badkamertje.

Wat beide opties gemeen hebben, is dat je er een kamergenoot bij krijgt. We moesten een korte enquête invullen en op basis van de resultaten werden we gematcht. Vervolgens kon je alleen maar duimen. Of je kamergenoot werd een goede vriend, of je werd opgescheept met iemand die tot vijf uur ’s ochtends aan het gamen was, de een of andere vreemde hobby had of zoveel roos op zijn hoofd had dat je er een skipiste van kon bouwen.

Ik kwam terecht in een corridor-style kamer in Steuben Hall. Daar kwamen vrijwel alle uitwisselingsstudenten terecht, behalve twee van ons. Zij kozen voor een suite-style kamer in een gebouw tegenover Steuben. Ons gebouw heb ik wel eens vergeleken met een jaren ‘60 Oost-Duits bouwwerk dat is verscheept, neergeplempt en waar vervolgens nooit meer iets aan is gebeurd. Toch was het de perfecte plek om te wonen als je snel mensen wilde ontmoeten.

De zeven uitwisselingsstudenten ontmoetten elkaar op de eerste dag in Geneseo, nog voor de introductieweek zou beginnen. Het klikte direct goed en we zouden het semester ontzettend veel met elkaar ondernemen. Verder was de campus nog verlaten, op wat atleet-studenten na die alweer waren begonnen met hun trainingen.

Na de eerste twee dagen van de introductieweek die alleen voor internationale studenten waren bedoeld kwamen de transfer-students erbij. Dat zijn studenten die eerst een semester aan de ene universiteit hebben gestudeerd en vervolgens de overstap maken naar een andere universiteit (binnen de SUNY). Een perfecte gelegenheid om nieuwe mensen te leren kennen!

We leerden een paar van de transfers en atleten kennen en al op onze vierde dag in Geneseo werd duidelijk dat afstand daar een relatief begrip is. Waar Nederlanders twee uur rijden ver vinden, is dat in de VS, en waarschijnlijk ook in andere landen, een kippeneindje.

Om acht uur ’s avonds zaten we in de woonkamer van Steuben en we hadden geen idee wat we moesten doen. Totdat een Amerikaan suggereerde om naar de Niagarawatervallen te gaan, “It’s only a one and a half hour drive away!” We bleken genoeg auto’s te hebben, dus al snel waren we onderweg. We raakten elkaar kwijt, raakten verdwaald, konden elkaar niet vinden, maar uiteindelijk stonden we bibberend van de kou naast een van de grootste watervallen ter wereld.

Tijdens de eerste collegeweek werd duidelijk hoe speciaal de gemeenschap van Geneseo is. Op een dag kwam het nieuws naar buiten dat een speler van het studentenijshockeyteam – dat we de avond voor de Niagaratrip hadden zien spelen – samen met zijn vriendin (een basketbalster) was vermoord door haar jaloerse ex, die, na zijn vader te hebben gebeld, zichzelf van het leven beroofde.

Een drievoudige moord, of moord überhaupt, was al meer dan dertig jaar niet voorgekomen in Geneseo, een van de meest vredelievende plaatsen die je ooit zult vinden in de VS. De hele gemeenschap steunde elkaar, ving elkaar op, hield een stille tocht en een grote herdenking. De mensen zorgden geweldig voor elkaar.

Dat de studenten in Geneseo zo’n hechte gemeenschap zijn is misschien wel het gevolg van het leven op de campus in living halls, het feit dat je eigenlijk altijd de deur uit gaat voor het eten omdat zelf koken niet echt te doen is, en door de vele clubs, activiteiten en verenigingen die er te vinden zijn.

Het ontbijten, lunchen en avondeten op de campus doe je namelijk in de verschillende dining halls die er zijn en een heleboel verschillende keukens aanbieden; van Mexicaans tot Italiaans tot Japans tot Amerikaans. Samen eten is natuurlijk gezelliger dus ga je eigenlijk altijd met een groepje eten.

Aan het begin van het semester wordt er een informatiemarkt gehouden waarop alle clubs zich presenteren. Je kunt de onderwerpen en activiteiten zo gek niet bedenken of het is er. Ultimate frisbee club, guitar club, Italian club, Korean club, history club, chemistry club. Er zijn verschillende a capellakoren (Pitch Perfect in het echt), liefdadigheidsgroepen en politieke clubjes.

Er worden amateursportcompetities gehouden, waarvan broom ball (een hilarisch soort ijshockey op schoenen) het populairst is. Natuurlijk gaan veel studenten ook kijken naar de sportwedstrijden van de basketballers, voetballers en de ijshockeyers. Bij die laatsten komen mensen uit heel Geneseo kijken, studenten mogen gratis naar binnen. De sfeer in het stadion is fantastisch, niet in de laatste plaats omdat de Geneseo Ice Knights dat jaar tot de finale reikten, gesterkt door de wil om hun weggevallen teamgenoot trots te maken.

Tot slot zijn er nog de fraternities voor jongens en de sororities voor meisjes. Deze kunnen vergeleken worden met studentenverenigingen, maar zijn veel kleiner. Je kunt hier alleen lid van worden halverwege het jaar, als je een bepaald cijfergemiddelde hebt. Dat gemiddelde moet je tijdens je studie ook behouden, anders wordt je er uit geschopt.

In de VS geldt dat je pas alcohol mag drinken als je 21 bent en dus mag je alleen de kroeg in als je die leeftijd hebt bereikt. In Geneseo was welgeteld één discotheek/kroeg, The Statesman. Als je jonger was dan 21 kon je via de achterdeur naar binnen, mits je vijf dollar betaalde en een bandje om deed zodat je geen alcohol kon kopen. Veel studenten gebruiken een fake-ID en dus werden veel mensen op de bon geslingerd toen de politie binnenviel in het derde weekend.

Was het lastig om feestjes te bouwen? Nee hoor. Als buitenstaander kwam je niet echt binnen bij de verschillende frat parties, tenzij je mensen kent (net als in Groningen dus). Gelukkig waren er meer dan genoeg huisfeesten en ben je als international een erg interessante gast die dus regelmatig uitgenodigd wordt. Je mocht in de living halls ook wel drinken, maar alleen op je kamer en met de deur gesloten. En er mochten ook geen minderjarige studenten bij zijn.

Als de Resident Assistant (RA, een student die toezicht houdt) op de deur klopte (zelfs de politie moet eerst op je deur kloppen voor ze binnen mag komen) en er waren minderjarigen bij je drinkfestijn, dan moest je als de sodemieter je drank verstoppen voor je de deur opendeed. Ik heb zelfs een keer meegemaakt dat iemand zich in de kast verborg toen een RA aanklopte.

Studeren in het buitenland is een geweldige ervaring. Je leert volledig op eigen benen staan, want je bent afgesneden van alles wat je thuis ooit gekend hebt. Je kunt niet zomaar even de oceaan oversteken om een weekendje thuisthuis te zijn omdat je eventjes je studentenleventje op pauze wilt zetten. Je moet alles zelf doen, maar daar groei je juist enorm van.

Wat mij het meest is bijgebleven van mijn semester in Geneseo zijn de mensen die ik daar ontmoet heb. Ik heb nog steeds veel contact met sommigen en heb er ook een paar leuke vakantieadresjes bij. Ook hebben een paar van hen Groningen al bezocht. Studeren in het buitenland kan ik iedereen aanraden; je maakt herinneringen en vrienden voor het leven (ja, de clichés zijn waar). Dus kies je bestemming en meld je aan!