Groningen – PSV: een observatie deel II
Het is de eerste voetbalwedstrijd die ik in mijn leven bezoek. Er is een spanning in de lucht die bijna elektrisch is. Ik voel het in mijn lijf en in de mensen om mij heen. Iedereen is enthousiast en hoopt dat hun eigen team gaat winnen. Ik wist niet dat dit gevoel mij ook zou overkomen. Het is een koorts die je van top tot teen raakt. Samen met Richard koop ik de kaarten en zijn wij net op tijd op de FC Groningen tribune. Ik voel mij als een wolf in schaapskleren als PSV-fan en krijg een veels te grote grijns op mijn gezicht.
Het spel begint al voordat Richard en ik en vak hebben gevonden en PSV begint gelijk heel sterk. Het is duidelijk dat de club ingespeeld is op FC Groningen en hoe zij hun formatie konden breken. Wanneer wij het vak betreden, horen wij al de andere bezoekers vloeken tot en met. Je kan er een woordenboek ervan maken en ik grijns van oor tot oor naar Richard. Ik mag van hem minder lachen en juichen wanneer PSV een mooie move maakt, gezien de rare blikken van omstanders. Maar ik kan het niet helpen als mijn club een goal maakt, een paar minuten nadat wij plaatsnemen.
Er is gelukkig een groep die harder kan juichen dan in in mijn FC Groningen vak. Helemaal tegenover is een speciaal PSV vak met echte diehard fans. Wanneer zij juichen, veer ik een beetje mee op. Ik wil daar zo graag bijzitten, maar ik vind het ook te mooi om te zien als de FC-fans tandenknarsend naar het veld zitten te kijken. PSV heeft de verdediging in de eerste helft nog goed op orde en heeft inmiddels als twee doelpunten. Ik krijg kriebels in mijn buik.
Ook in de pauze is de spanning om te snijden. Nu de druk ook meer is opgevoerd, worden de fans alleen maar kwaaier. Ik ben op zoek naar eten, een echte vette snack in het koude natte weer, maar wordt dan teleurgesteld met een muntjessysteem. Hoe moet ik nou weten dat ik muntjes moet kopen? Een beetje futloos en twee peuken verder zitten Richard en ik weer in de regen. Ik ben nog helemaal overtuigd dat PSV gaat winnen, puur om de grijns van Richard van het gezicht te vegen. Ik merk dat ik veel fanatieker begin te worden dan ik dacht.
De opstelling van FC Groningen is duidelijk veranderd in de tweede helft. FC scoorde vorige helft nog een penalty. Ik merk op dat PSV niet zo goed tegen deze verandering kan. Ik voel het onder mijn vak broeien. De echt overtuigde fans zijn verzameld in het vak onder mij. Zij zien hetzelfde wat ik zie en dat is dat FC steeds meer kansen creeërt. En scoort. Ik voel mij steeds meer een schaap in een groep wolven en ik dam mijn enthousiasme wat meer in.
FC Groningen begint ook agressiever te spelen en het is steeds meer duidelijk dat PSV niet meer de bovenhand heeft. Naarmate de minuten vorderden begin ik zelf steeds meer te tandenknarsen en ik krijg van Richard al diverse grijnzen. Ook aan de overkant hoor ik weinig geluid uit het PSV-vak. Ik verbaas mij er een beetje over, want wij staan ook met met 1-0 voor en hebben niet veel tijd meer over. PSV past zich totaal niet aan op de formatie van FC en is de hele tweede helft aan het kwakkelen. De gedachte schiet door mijn hoofd dat het toch gelijkspel gaat worden. Ik schiet in paniek, maar ik blijf de kalme zelve. Nog steeds met een grijns.
Die snel van mijn gezicht wordt geveegd. In de laatste paar minuten scoort FC Groningen nog eenmaal. Het staat gelijkspel op het bord en een paar minuten later is het spel voorbij. Ik heb oorsuizen opgelopen na het ‘beslissende doelpunt’, zo’n hard gejuich en geschreeuw van de fans. En Richard die mij lekker in mijn gezicht wrijft dat het toch gelijkspel is geworden. Ik slik het maar, ik ben ervan overtuigd dat PSV als de beste uitkomt in de Eredivisie.