Douwe Bob & Dutch String Collective in de Oosterpoort
Amper vijf jaar kennen we hem nu, maar hij is niet meer weg te denken uit het Nederlandse muzieklandschap. Sinds zijn doorbraak in ‘De beste singer/songwriter van Nederland’ bracht hij al drie albums uit en ondanks zijn jonge leeftijd (24) vertegenwoordigde hij Nederland al op het Eurovisie Songfestival met het nummer ‘Slow Down’. Douwe Bob moet het tijd gevonden hebben voor wat anders, want op dit moment is hij samen met het Dutch String Collective én een vijfkoppige band bezig aan de intieme theatertour genaamd Heartstrings. Op 12 en 13 oktober was de Stadsschouwburg van Groningen het toneel waar dit bonte muzikantengezelschap te bewonderen was.
Zo intiem als de setting, zo intiem begon ook het concert. De strijkers van het Dutch String Collective en de singer/songwriter met zijn gitaar, de voorzichtige belichting en de rustige nummers zorgen voor een subtiel maar intens onthaal in de intieme theaterzaal. Douwe Bob lijkt er zin in te hebben en begint zelfs lichtelijk te slijmen naar het publiek: ‘Het is hier mooier dan in Carré,’ waar hij een dag eerder optrad met dezelfde formatie. De Stadsschouwburg is inderdaad kleiner dan Carré, goed gezien Douwe!
Tot de pauze rustige nummers goed uitgevoerd in mooi samenspel met het strijkcollectief, niets op aan te merken muzikaal gezien. Maar heb je een zware werk- of studiedag achter de rug, of heb je weinig nachtrust gehad, en ben je niet onder invloed van Ritalin, speed of iets gelijksoortigs, dan kan het zijn dat je moeite hebt je aandacht erbij te houden. Gelukkig voor dit type bezoeker dat na de pauze de band ten tonele verscheen. Wat meer volume, wat meer tempo in de gespeelde nummers maakten de tweede helft meer flitsend. Op de momenten dat zowel Douwe, als de band, als de strijkers opwacht maken komt overduidelijk de meeste energie de zaal in gepompt, wat leidt tot hoogtepunten van de voorstelling. Ook wordt Zangeres Blackbird voor twee nummers het podium opgeroepen en gelukkig bleek zij net zo’n vocale kanjer als DB.
Minpuntje was dat het nummer Pass It On zowel in het begin van de show als aan het eind ten gehore werd gebracht. En dat terwijl doorbraaksong Multicoloured Angels in de hele show ontbrak. Ook de songfestivalliefhebber bleef bekaaid achter: Slow Down ontbrak eveneens op de setlist. Al met al een goede show met tot slot nog een kleine tip voor Douwe Bob: overweeg geen carrière als cabaretier. Als je verliefd bent lach je om alles wat de ander zegt en dat er gelachen werd om je grapjes kwam mijns inziens eerder door de verliefdheid van de bezoekers dan door de kwaliteit van de grap.