Een eigen huis, een plek onder de zon

Het is een regenachtige dag, erg regenachtig zelf. Het is moeilijk voor te stellen dat je in de Hollandse nazomer geen dak boven je hoofd hebt om je te beschermen tegen dit klimaat. Toch is dit voor een aantal internationale studenten de harde realiteit. Met hoop op een goede opleiding zijn ze naar Groningen gekomen, maar eenmaal daar bleek er geen onderdak voor ze te zijn. Dit was voor een aantal organisaties en instellingen genoeg reden om vrijdagmiddag te protesteren, in de regen, voor het Academiegebouw.

Ondanks het weer zijn er toch een stuk of zeventig studenten verzameld. Het gebouw van godsgeleerdheid is inmiddels ontruimd, dit allemaal uit angst voor een bezetting. Helemaal nergens voor nodig, met warme koffie en oer-Hollandse stroopwafels voelt het protest gemoedelijk aan, gezellig zelfs. Toch zijn de demonstranten hier wel om een serieus probleem aan te kaarten, namelijk het nijpende kamertekort waardoor vooral internationale studenten getroffen worden, studenten die door de universiteit zelf aangetrokken zijn. De nieuwbakken studenten worden hierdoor gedwongen om in hostels, op een camping of zelfs op straat te slapen. Hierom heeft de universiteit het voormalig COA opengesteld voor studenten, maar dit initiatief kan niet overal op sympathie rekenen: ‘’Studenten betalen hier zestien euro per nacht, dit voor een kamer die ze met drie mensen delen. Als je dat uitrekent is dat 480 euro per persoon, per maand. Per kamer, per maand is dat dus 1440 euro. Dat geld gaat niet naar de gemeente, niet naar betere huisvesting, niet naar de RUG en niet naar de Hanze, maar naar een externe projectontwikkelaar die dus enorm veel geld verdient met de misère van internationale studenten. Deze studenten worden dus eigenlijk gebruikt als verdienmodel, dat vinden we niet kunnen.’’ Aldus Jildou de Jong, woordvoerder van ROOD.

Organisator Elzo Smid is evenmin blij met de oplossing van de universiteit:

‘’Wat me opvalt met het COA is dat het eigenlijk twee, drie weken te laat is. Dat heeft ook met de planning van de universiteit te maken en tot wanneer mensen zich definitief in kunnen schrijven.’’ Elzo is zelf geen student, maar een Stadjer die zich zorgen maakt over deze ontwikkeling in zijn stad. ‘’Ik heb een Facebookpagina voor studenten die een kamer zoeken of een kamer aanbieden, daar zag ik de afgelopen weken veel paniekerige berichten van vooral internationale studenten. Dit zag ik zo op Facebook maar heen en weer gaan, en toen dacht ik dat er toch iets moest gebeuren.’’ Het op slot gooien van het Academiegebouw begrijpt hij dan weer wel.

‘’Er zijn promoties gaande, zoals je je studie goed wil beginnen, wil je je studie ook goed eindigen.’’ Hierom was het ook een stil protest, geen schreeuwende mensen, maar spandoeken met leuzen zoals ‘’Poppema, can we stay with you?’’ en ‘’A student is not a product!’’ voor alle demonstranten hangt een groot spandoek, met daarop de tekst: ‘’International students are not a business model’’. Elzo is zeker tevreden met de opkomst: ‘’Ik hoop dat er hier iets ontstaat dat breder is dan de universiteit, de Hanze en de gemeente, dat er meer aandacht komt voor het probleem en dat bijvoorbeeld families die een kamer overhebben een student voor een paar maanden opnemen.’’

Ook de studentenpolitiek trekt zich dit probleem aan en is daarom ook vertegenwoordigd bij het protest.

‘’DAG ondersteunt de demonstratie omdat we heel kritisch zijn op de manier waarop de universiteit als bedrijf gerund wordt. Nu is de universiteit natuurlijk niet de enige speler in de kamerproblematiek en het gaat ook niet alleen om studenten, maar de universiteit is wel een partij die erg veel financieel voordeel heeft bij het binnenhalen van internationale studenten, omdat die tot soms wel twintigduizend euro aan collegegeld betalen. Het probleem komt ook niet door gemene managers of mensen die boosaardig zijn, ze doen niet genoeg en schuiven het graag van zich af, maar het probleem ligt vooral bij bepaalde perverse prikkels die liggen bij het financieringssysteem van de universiteit.’’ Aldus Remco van der Meer, woordvoerder van DAG, de studentenpartij die onder escorte hun kantoor moest verlaten tijdens het afwassen. Ook zij hebben zo hun bedenkingen bij de oplossing van de universiteit.

‘’Het is te laat, we hebben met een aantal betrokken partijen gisteren om tafel gezeten, maar wat ik merk is dat iedereen genoeg denkt te doen, maar het is niet genoeg. Er is een hele keten van schakels, niemand is eindverantwoordelijk en daarom schuiven alle partijen het probleem van zich af.  Ik hoor vooral public relations en niet zozeer oplossingen. De universiteit is nog wel het meest bezorgd om haar reputatie.’’ Hij is uiteraard ook niet te spreken over de reactie van de universiteit:

‘’Het is heel overdreven dat deuren zijn dichtgegooid en dat gebouwen zijn ontruimd. We hebben heel duidelijk aangegeven dat het een vreedzaam protest is en dat we dus niemand in de weg willen zitten. Zelfs de promotie die plaatsvond heeft geen enkele last van ons gehad. Het laat vooral zien dat de universiteit haar eigen hachje wil beschermen.’’

Ook de GSb was aanwezig bij het protest. Sjoerd Kalisvaart, voorzitter:

‘’Wat wij merken is dat er een enorm probleem is dat de internationale studenten op straat moeten slapen. Dus op het moment dat er zo’n actie komt waarop duidelijk gemaakt wordt dat dit niet kan en dat het moet veranderen, dan is dat dé gelegenheid om te laten zien dat wij ons daar helemaal bij aansluiten. Het laat goed aan de gemeente en aan de onderwijsinstellingen zien dat het hoog tijd is om hier wat aan te doen.’’ Sjoerd merkt ook op dat het probleem al veel langer speelt dan de laatste paar weken:

‘’Wat wij merken in gesprekken met de gemeente is dat ze aangeven dat huisvesting wel echt een prioriteit is en dat ze het ook echt belangrijk vinden. Maar wat wij graag zouden zien is dat er ook voor de langere termijn daadwerkelijk concrete plannen komen, zodat we weten wanneer er echt nieuwe huisvesting gaat ontstaan, wanneer er nieuwe kamers zijn en vooral ook hoe ze er voor gaan zorgen dat dit probleem er volgend jaar niet meer is. Het is al voor het tweede jaar op rij dat internationale studenten geen kamer hebben.’’

Het probleem wordt dus breed gedragen door politiek, studenten en stadjers: Het Groninger Feminist Network, DWARS, ROOD, de Jonge Socialisten, DAG en de Gsb. Allemaal partijen die zich eensgezind inzetten voor een oplossing op een wel erg beschamend probleem. Het is erg tegenstrijdig om de beste studentenstad van het land te zijn terwijl sommige van die studenten op straat door moeten brengen. Tegen het einde klaart het weer op, de regen valt niet meer met bakken uit de hemel. Laten we hopen dat voor de getroffen studenten de regen ook snel ophoudt en dat ze snel een plekje in onze mooie stad kunnen vinden om een thuis te noemen.