Dönerverhalen: Voorvallen in de Hasret
Iedereen herkent het wel: de avond begint zo onschuldig, gezellig met je vriendengroep indrinken en de stad in. Al snel worden er steeds meer rondjes uitgedeeld, de shotjes gaan over de bar en biertjes worden geadt. Langzaam wordt je hoofd wazig en je maag zeer hongerig. Je begint rondjes te lopen door de stad om dit knagende gevoel in je maag te laten stoppen, en dan is het daar opeens: het baken van licht, de reddingsboei, de redder in nood: de Hasret. Dolgelukkig loop je naar binnen en bestelt het eerste waar je oog op valt: pizza of döner. De Hasretmedewerker glimlacht vriendelijk en tevreden ga je op een barkruk zitten, waar je oog in oog komt te zitten met je eigen, lichtelijk aangeschoten hoofd. Geschokt kijk je weg van de spiegel. Als uiteindelijk je bestelling wordt omgeroepen, verorber je zielsblij je voedsel en vertrek je weer.
Dit is waarschijnlijk wat er negen van de tien keer gebeurt als er dronken en hongerige mensen de Hasret binnen komen stormen, maar er is natuurlijk op elke willekeurige avond wel eens iemand die iets raars doet, iets doet dat blijft hangen. De Hasretmedewerkers hebben al genoeg dingen gezien die het daglicht niet kunnen verdragen, en hierover gingen wij van de Studentenkrant met ze in gesprek.
Ibrahim werkt al 8 jaar bij de Hasret, op woensdag, donderdag, vrijdag en zaterdag. Hij werkt op deze dagen van 9 uur ’s avonds tot 7 uur ‘s ochtends. “Ik heb die drie dagen rust dan ook echt wel nodig, anders is het echt niet te doen,” zegt hij zelf. Hij staat vrijwel altijd pizza’s te bakken, iets dat hij heel erg leuk vindt. Ook doet hij wel eens kassa en maakt hij broodjes döner.
“Mensen zijn vreemd als ze dronken zijn: ze worden ongeduldig, ze schreeuwen en ze dringen voor. Hier ontstaan dan ook wel een ruzies over. Maar de meeste klanten zijn gelukkig heel aardig,” zegt Ibrahim. Vaak komen er vaste klanten, die soms wel een uur in de zaak blijven hangen. “Vooral als het koud buiten is blijven mensen soms heel lang hangen, en blijven ze maar kletsen.” Klanten worden vaak geïrriteerd als het lang duurt voordat ze hun eten krijgen. Ibrahim: “Maar als mensen hun döner of pizza krijgen, worden ze weer helemaal rustig en zijn ze tevreden. Dan hoor je ze opeens helemaal niet meer.”
Af en toe zit er een klant tussen die besluit zijn maag te legen op de vloer van het uitgaansrestaurant. Die klanten worden dan ook onmiddellijk weggestuurd. “Ik kan daar echt niet tegen, ik moet dan zelf ook bijna kotsen alleen maar omdat ik het zo vies vind. Zelf ruim ik het nooit op, ik laat het altijd door een andere medewerker doen.”
Huilende klanten zitten er ook nog wel eens tussen, maar vet eten werkt soms als het ultieme troostmiddel. “Vooral meisjes huilen nog wel eens in de zaak. We stellen ze dan gerust en na een pizza te hebben gegeten zijn ze vaak weer vrolijk.” Als ervaringsdeskundige van dit fenomeen kan ik zeggen dat een pizza inderdaad echt helpt tegen een verdrietige dronk.
Eén moment is Ibrahim echt bijgebleven bij zijn werk, namelijk het moment dat iemand ruzie met hem zocht omdat hij zijn pizza niet lekker vond. “Ik had een pizza gebakken waar de jongen in kwestie knoflooksaus op wilde. Ik zei nog dat de pizza dan heel slap zou worden en dat de kwaliteit van de pizza achteruit zou gaan, maar hij zei dat dat niet uit zou maken. Even later kwam hij heel boos naar me toe omdat hij de pizza niet lekker vond.” Uiteindelijk werd de jongen maar weggestuurd.
Het lijkt dus allemaal wel mee te vallen met de dronken acties van Hasretklanten: het blijft bij af en toe een braakje op de vloer leggen en sporadisch een ruzietje. De dronken klanten zijn vaak raar, maar wel vriendelijk. Misschien dat dronken eten weer wat nuchterder maakt, waardoor vreemde acties voorkomen worden. Laten we in ieder geval allemaal heel lief doen tegen die arme Hasretmedewerkers, die onze dronken behoeftes staan te vervullen door in de keuken te staan ploeteren. Ze hebben het hard nodig!