De daklozenopvang, hoe werkt dat eigenlijk?

Ze zijn een gevestigde orde in het straatbeeld van Groningen. Meneer met zijn hond en de stok die hij altijd aan het slijpen is (plakt hij af en toe wat terug ofzo?). Altijd dezelfde straatkrantverkoper bij de snackmuur op de hoek van de Ooster- en Poelestraat, die daar waarschijnlijk voor de lol af en toe een muis in stopt. En natuurlijk die leuke man die je ongeacht de situatie smakelijk eten wenst, thanks Bernard!

Overdag hangen ze wat rond, geld aan het sprokkelen door te bedelen of door de verkoop van kerstkaarten, straatkranten, en soms -tot blijdschap van menig dronken student- een mop. Het bedelen gebeurt vaak onder het mom: ‘Ik heb nog 50 cent nodig om te slapen.’ Voor 50 cent koop je ook een halve liter bier. Coincidence? I think not.

Het Eemshuis is een van de plekken waar daklozen de mogelijkheid hebben om te slapen. Het kost hier elf halve liters om de nacht door te brengen. Voor de snelle rekenaars onder ons, dit is 5,50 euro. Hiervoor deel je een slaapkamer met stapelbedden met een aantal anderen. Het Eemshuis ligt in de Schoolstraat, schuin tegenover de Negende Cirkel.

Voor 23:00 erin en voor 10:00 eruit. Het is dus geen hostel om na het zuipen te crashen. Of toch wel? De meeste bezoekers hebben wel het een en ander achter de kiezen, werd mij verteld door de gastvrouw. Dit is echter geen reden om ze te weigeren, tenzij er overlast door ze ontstaat. Gelukkig is het zo dat de meesten een portie nachtrust verkiezen boven het veroorzaken van overlast. Bovendien is dakloos zijn een voorwaarde voor overnachting, en dat betekent niet dat je daar mag slapen als je je sleutels bent verloren met je zatte kop.

Een echt bewijs voor het missen van een dak boven het hoofd bestaat er natuurlijk niet. De gastvrouw legt uit dat het meestal wel duidelijk is of het om een dakloze gaat of niet. Dat is eigenlijk ook altijd het geval, anderen willen er niet slapen.

Een echte community in het Eemshuis is er niet. De gasten hebben natuurlijk een gemeenschappelijke factor, maar binnen het Eemshuis is er geen groepsvorming op te merken. Dit gebeurt meer op straat. Hier wordt geslapen.

Gebruiken daklozen hun aalmoezen dus om te overnachten, of voor bier en andere lekkernijen? Daar durft ook de gastvrouw geen antwoord op te geven. Gelet op het overvolle gasthuis met wachtrijen en de vele zwalkende zwervers op straat, waarschijnlijk beide.