Vrijwilligerswerk in het buitenland
Iedereen kent wel iemand die zich regelmatig inzet voor het goede doel. Het kan een avond bij het Leger Des Heils zijn of voor vier maanden naar Afrika gaan om daar waterputten te bouwen. Zelf ga ik jaarlijks naar Oekraïne om daar voedselpakketten rond te brengen aan de armen zodat ze de winter kunnen overleven. Wat is eigenlijk de voornaamste reden om je in te zetten voor het goede doel? En heeft het eigenlijk wel zin?
Er zijn verschillende redenen om je in te zetten voor het goede doel. Bijvoorbeeld oprecht medelijden voelen met mensen die hulp en rechtvaardigheid nodig hebben, of om je schuldgevoel weg te halen. Na je een tijd te hebben ingezet voor het goede doel mag je bijvoorbeeld weer van jezelf het hele jaar drinken en op stap. Sommigen willen ook gewoon mee als ramptoerist. Een beetje kijken in andermans zielige levens, op reis gaan, cultuur proeven en daarbij ook nog mensen helpen.
Wat goed is om te doen is nagaan of jouw hulp wel zin heeft. Is de waterput die je graaft, het weeshuis waarin je helpt of het voedselpakket wat je geeft behulpzaam voor de lange- of korte termijn? Waterputten zijn na een verloop van tijd weer droog. Wezen in het weeshuis raken gehecht aan je, maar na vier maanden word je uit hun levens gerukt omdat je naar huis gaat en het kind blijft verdrietig achter. Voedselpakketten raken op en je kan het jaar erop weer aan dezelfde mensen hetzelfde pakket geven, want ze blijven arm. Natuurlijk zijn sommige doelen goed voor de lange termijn. Het bouwen van een school zodat een klas eindelijk normale tafels en stoelen heeft is zo’n voorbeeld. Echter ligt vaak de oorzaak van de miserabele omstandigheden in een land hogerop bij een (corrupte) regering. Als het daar niet verandert, zijn wij eigenlijk elke keer een druppel op de gloeiende plaat met onze waterputten en voedselpakketten.
Dan maar egoïstisch je rug omdraaien en mensen laten verpieteren in hun eigen droevige levens? Dat doen we ook niet. We gaan toch elke keer op pad want je kan de slechte situaties van je medemens niet negeren. Het is beter om iets te doen uit schuldgevoel dan het überhaupt niet doen. Is het erg om iets te doen voor het goede doel omdat je er dan beter door gaat voelen? Ik denk het niet. Uiteindelijk doen we bijna alles in ons leven om onszelf een goed gevoel te geven, helpen bij het goede doel kan je dan toevoegen. Wat belangrijk is, is om te toetsen waar je heen gaat. Kijken of het probleem tijdelijk verholpen is of op lange termijn en of de organisatie waarmee je reist wel zuivere koffie is.
De voornaamste reden voor mij om jaarlijks voedselpakketten te brengen in Oekraïne is toch het schuldgevoel dat ik heb. Het feit dat we de barre situaties niet kunnen negeren en iets moeten doen. Een voordeel daarvan is dat ik ook een kijkje krijg in de cultuur van het land, wat ik erg interessant vind. De problemen daar lossen we op voor korte termijn en vaak vraag ik me af of het zin heeft, maar ik wil de hulpbehoeftigen ook niet de rug toekeren en ga er elk jaar weer heen. En als we het jaar erop weer dezelfde mensen tegenkomen doet het mij goed om te zien dat ze het jaar overleefd hebben.
