Ker mis

Geen enkele student kijkt er tegenop – puur om het feit dat hij geen flauw besef heeft wanneer het is – maar elk jaar is het weer letterlijk en figuurlijk hetzelfde liedje: de kermis op de Grote Markt, op de Vismarkt en op andere plekken in onze geliefde stad Groningen. Waar de kermis vroeger een bolwerk was van lieve families met schattige kleine kinderen die rode kinnen hadden door de wijnballen, daar wordt het nu overheerst door allerminst schattige mensen. Stoer gedrag van de scooterknaapies, geschreeuw van de met bontkraag gedecoreerde meisjes; je ziet het allemaal op de kermis. Het is een broed- en samenkomstplek voor het volk waarvan je niet weet dat het in Groningen woont, maar er kennelijk toch is. Uit de krochten van de buitenwijken van Groningen groeperen ze zich een paar keer per jaar om te laten zien dat ze bestaan. Fijn voor hen, maar ik wil er liever niets van weten.

Allereerst de hierboven genoemde overlast van de figuren die er rondslenteren. Jongens van pak ‘m beet veertien of vijftien jaar oud die laten zien wat voor stoere boys het zijn door keihard te schreeuwen om indruk te maken op de chickies en smatjes van twaalf jaar oud.  Alsof dat nog niet genoeg is, gaan ze vervolgens achter het vrouwelijk ‘schoon’ aan rennen om Bokito-achtige geluiden, afgewisseld met een beetje straattaal, te produceren. De welwillende student kan alleen maar moedeloos toekijken naar dit bijzondere tafereel.

Maar hiermee is de kous nog niet af, want de spectaculaire attracties zorgen voor omwonenden – waaronder ikzelf – voor de nodige hoofdpijn. De top-40-hitjes dreunen door je hersenpan zonder dat je erom gevraagd hebt, om dan nog maar te zwijgen over het beperkte vocabulaire van de kermismedewerker. ‘Alweer een winnaar’, maar de student in Groningen is dat zeker niet. De constante Rollercoastertycoon-geluiden maken de gemiddelde student hondsdol.
De oplossing is simpel: verplaats de kermis naar een afgelegen industrieterrein. Andere plekken zijn ook prima, zolang het maar zo ver mogelijk uit de binnenstad is. Hiermee wordt de binnenstad gelukkiger en kunnen de kermisklanten lekker gek doen buiten de stad. Wat mij betreft een prima compromis.