Ben Hard: Papa’s kleine meisje
[dropcap]I[/dropcap]k loop dronken door het centrum. Om me heen knalt vuurwerk, mensen wensen elkaar een gelukkig nieuwjaar. Mijn gedachten zijn bij het enige meisje van wie ik ooit echt gehouden heb. Dan word ik afgeleid als een meisje op de hoek van de Poele en de Grote Markt tegen de muur begint te kotsen, terwijl haar vriendin haar het haar uit het gezicht houdt. Ik heb een grafhekel aan Oud en Nieuw. Niemand wil op de plek zijn waar hij nu is en iedereen doet maar geforceerd leuk. Op zoek naar wat verlichting voor mijn zware gemoed stap ik de Tapperij binnen voor een koud biertje en een heet grietje.
Vanaf de bar kijk ik wat rond. Er loopt zo op het oog niets tussen wat ik niet al geneukt heb, of wat mijn aandacht verdient. Een blond meisje in een lelijk shirtje van een of ander dispuut loopt op me af. Ze legt een hand op mijn middel, en fluistert in mijn oor: ‘Jij bent toch Ben Hard?’. Ze geeft mijn oorlel een klein likje. Ik bekijk haar lichaam eens uitvoerig en knijp in haar kont. Nee, te mager. Deze gooi ik weer terug in de vijver. ‘Nee konijntje, niet voor jou.’, zeg ik. Het meisje druipt beledigd af.
Hier wordt het hem vanavond niet meer. Misschien kan ik in de Blauwe wel een wrak opduiken. In de Engel is het vies druk. Het stinkt er naar bier en zweet. Mensen staan dicht op elkaar gepakt te dansen en te brallen. Jezus, eigenlijk heb ik hier ook helemaal geen zin in. Ik wil me omdraaien, maar dan zie ik een meisje aan de bar staan. Haar voorhoofd is bezweet en haar donkere haar valt los over haar schouders. Ze draagt een rokje dat bij elke beweging een bombardement van suggesties teweeg brengt. Ik weet meteen dat dit het meisje is dat ik moet hebben. Ik loop op haar af en bied haar wat te drinken aan. ‘Hm nee, geen interesse’, zegt ze. Ze draait zich om, ik tik haar op haar schouder. Ze kijkt me vragend aan. ‘Zo, dit praat makkelijker’, zeg ik. Met een gefronste blik draait het meisje zich weer om en loopt weg.
[pullquote-right]”De vraag hoe oud deze chick eigenlijk is, schiet nog door me heen, maar mijn pik heeft allang het denkwerk van me overgenomen.”[/pullquote-right]
Ik voel dat ik boos word. Ik ben gewend degene te zijn die anderen afwijst, niet om zelf afgewezen te worden. Ik grijp de chick en duw haar tegen de muur en begin haar te zoenen. Een verrast kreetje ontsnapt uit haar keel, ze worstelt tegen mijn greep, maar verslapt dan en ontspant zich. Ik weet dat ik binnen ben. ‘Jezus’, brengt ze zachtjes uit, ‘goed, kom dan maar mee dan.’ We verlaten de Blauwe Engel en even later stappen we haar studentenkamertje binnen. Vanaf haar bed kijken drie knuffelberen me walgend aan. Aan de muur prijkt een poster van een of ander puberaal zangertje. De vraag hoe oud deze chick eigenlijk is, schiet nog door me heen, maar mijn pik heeft allang het denkwerk van me overgenomen. De kleren vliegen in het rond en niet veel later stoot ik mijn paal in haar poesje. Niet echt noemenswaardige seks verder, wat doggy style, wat cowgirl-actie. Systematisch kom ik klaar. Het meisje is nog aan het kreunen en hijgen dat het een lieve lust is.
Terwijl ze met haar benen in haar nek ligt en mijn knots in haar mond heeft, komt er een man van rond de vijftig boos binnenstampen. ‘Kan het wat zachte… GODDOMME!’ Het meisje schrikt en begint te huilen. De man graait me van zijn dochter af, verkoopt me een enorme klap in mijn gezicht en smijt me de gang op. No way dat ik net ben betrapt door haar vader, denk ik alleen maar. Ik maak dat ik wegkom. Beneden onder het raam zie ik mijn kleren op een hoopje onder het raam liggen. Achter het raam zie ik een vrouw, waarschijnlijk de moeder van het meisje (en tevens een van mijn eerdere avontuurtjes, zie ik nu) die mijn kleren naar beneden heeft gegooid. Ze maakt een gebaar om ‘bel me’ te zeggen.
Ik trek m’n kleren aan en verdwijn weer in de nieuwjaarsnacht. Nieuwe ronde, nieuwe kansen.