Veertig dagen vega

deel twee – op het tandvlees

Voor een Belgische campagne voor bewustwording van de gevolgen voor het milieu van het eten van vlees en vis eet SK verslaggeefster Lisanne veertig dagen vegetarisch. Dit is hoe het haar vergaan is.

Dag 26

Ik ben op een feestje, en er is een open buffet met grote schalen rollade, droge worst, ham, salami, rundvleessalades en nog veel meer. Dit is een heel moeilijk moment, maar ik schep heel braaf plakjes komkommer en stokbroodjes op. Omdat het water me wel heel erg in de mond staat, schep ik één enkel plakje droge worst op. Ik beredeneer voor mezelf dat ik dit plakje wel verdiend heb, en dat het niet zo erg is, en dat het anders weggegooid wordt. Iemand uit mijn gezelschap vist het van mijn bord af en eet het op voor ik in de fout ben gegaan.

Dag 30

Vandaag was een geslaagde dag. Ik heb namelijk een superlekkere frittata gemaakt met courgette, ui, groene olijven, knoflook en tijm erin. Ik ben een vrij matige kok, maar ik voel me nu even heel culinair. Ik had dit nooit gemaakt als ik mezelf niet had uitgedaagd om veertig dagen geen vlees te eten. Ook mijn huisgenoten vinden het een geslaagd project.

Dag 31

Ik ben gisteravond flink wezen stappen, en ga vanavond met twee huisgenoten eten. Mijn vaste vette hap op brakke dagen is pasta carbonara met een buslading spek en kaas erdoor. Met afgunst kijk ik toe hoe mijn tafelgasten heerlijk geurende tortellini met spek en spinazie eten terwijl ik het bij een groene salade houd. Het aftellen is nu begonnen, over negen dagen mag ik weer.

Dag 41

Het is volbracht. Met uitzondering van drie dagen heb ik helemaal vlees- en visloos gegeten. Het is Pasen en ik ga een malse steak met kruidenboter eten bij Hemingway’s. Het smaakt zo goed dat ik er een beetje sip van wordt omdat het bijna op is. Terugkijken op mijn vegetarische periode kan ik zeggen dat veertig dagen geen vlees eten best te doen is, op een aantal zware momenten na. De sappige malsheid van vlees is door geen enkel ander product te vervangen. Bovendien heb ik veel weerstand ondervonden bij mijn omgeving wanneer ik zei dat we iets vegetarisch klaar moesten maken. Dit verbaasde me redelijk. Door dit project ben ik op een aantal chille recepten gestuit waaraan ik anders nooit aandacht zou hebben geschonken. Ik denk dat ik in de toekomst zeker minder vlees zal eten dan ik voorheen gedaan heb, maar vandaag ben ik vooral heel blij dat ik herenigd ben met mijn steak.