De Skulls en Bones van de RUG

Wij gewone studenten-stervelingen. Wij blokken alleen in tentamentijd in de UB. Wij weten dat een zes een studenten-tien is. Wij bekritiseren onze opleiding als het ons uitkomt, maar zijn voor de rest van de tijd vooral lui en/of brak, omdat in de kroeg staan net zo belangrijk is als onze toekomst. Maar hoe anders is dat voor dat ene elite groepje. De studenten die hun opleiding oprecht interessant vinden, gewoon om wat ze leren. Studenten die méér willen, uitgedaagd willen worden, omdat de bachelor toch wel cum laude worden gehaald. Die studenten, die verdienen eer. Hence, honourscollege: studenten met ambitie.

Want dat is wat Honourscollege biedt. Als je goede cijfers haalt, word je gevraagd. Als je geen goede cijfers hebt, maar wel een goed verhaal, mag je solliciteren. En zo kan het komen dat je toe wordt gelaten tot het programma en zo. En met andere studenten vanuit andere faculteiten wordt opgeleid en bijgeschoold. Waarin precies? In kennis waar je wat aan hebt. Academisch denkniveau, met een helikopterview kijken naar de RUG en naar haar opleidingen, interdisciplinaire samenwerking, u kent het wel. Als student kan je verschillende modules volgen, krijg je les van de beste docenten, maar vooral lijkt er een grenzeloos budget aan te zitten.

Want dat steekt toch wel een beetje. Tussen alle strenge bezuinigingen door, BSA, harde knip, klassensysteem, de hele rotriedel, is er blijkbaar één groep die money to burn krijgt. Een docent uit Amerika over laten vliegen voor een speciaal college? Geen probleem. Een psychologische analyse om te doorgronden wat voor leider jij bent? Zo geregeld. Een aparte studieruimte met balkon waar je, honours-only, elkaar kan ontmoeten en lekker kan gaan bonden? Zoek in de Academie en het “Torentje” is zo gevonden. Is dat nu allemaal écht nodig?

Nee vindt Marieke, studente geschiedenis en ex-honours, “dat hele elitaire aspect, het creëren van een soort privéschool binnen de RUG is volstrekt onnodig”. Voordelen van honours zijn er genoeg. Contact met studenten van andere opleidingen en de persoonlijke band met topdocenten zijn de voornaamste baten. Maar dat gesmijt met geld dus absoluut niet. Ook het benadrukken van het eliteaspect was niet aan haar besteed: “Kregen we weer zo’n speech over dat wij de sterren waren die Nederland later zouden verlichten, daar moesten we dan maar om lachen”. Want dat skulls en bones tintje dat is dus wel echt aanwezig, en daarmee komen we direct op een ander kritisch punt.

Want voor wie is dat honourscollege eigenlijk opgericht? “Ter verbreding en verdieping van de ambitieuze, talentvolle student” volgens Honours zelf. Marieke erkent dat de kandidaten goed geselecteerd zijn, zelfs zo goed dat men weet dat dat die mensen het zeker gaan maken. “Er lopen bijna irritant getalenteerde mensen rond binnen honours”. Dus dan gaat men toch wel een beetje twijfelen aan de motieven van de RUG. Want is het ook niet een slimme imagomove van de universiteit om een paradepaardje met ambitie naar voren te kunnen schuiven nu ze toch zo lekker in de spotlights staan met hun te lage rendementen? Daarnaast kan de universiteit dan ook later claimen dat onze leiders van de toekomst zijn gevormd in hun honoursschooltje. De bewering dat het honoursprogramma studenten de kans geeft “om meer uit zichzelf te halen” is waar, maar het mes snijdt ook zeer gunstig aan de kant van de RUG.

Het lijkt een vreemde controverse in een tijd van bezuinigingen om een omvangrijk budget beschikbaar te stellen voor excellerende studenten. Maar natuurlijk moet ambitie beloond worden en ook verder worden uitgedaagd. De vraag is alleen of dit de manier is nu de begroting van Letteren is afgekeurd en de algehele tendens lijkt te zijn om de spreekwoordelijke broekriem strakker aan te halen. Hoe kan het dan zijn dat hier geld voor is, maar ook vooral, ZOVEEL geld?

Honours lijkt in dat opzicht een soort levensverzekering van de RUG, een weerwoord in de discussie in dalende cijfers, niveau en rendementen. Voor de conspiracy theoretici is het natuurlijk helder dat er een potje beschikbaar is voor onze toekomstige aanvoerders, vandaar dat er ook zo gehamerd wordt op het belang van een netwerk en de samenwerking.

Het is niet zo dat de RUG de talentvolle student een kans biedt, maar de talentvolle student biedt de RUG een tegenargument en wordt in deze opinie gewoon gebruikt. Maar deze mensen geloven ook dat onze Minister-president wordt benoemd in een achterkamertje, de balance of power wordt hersteld in de Bilderberg conferenties en JFK is doodgeschoten door de Illuminati (geloven ze echt, allemaal).

Natuurlijk geeft honours de student zeker kansen en het bevorderen en belonen van talent is iets wat de universiteit zeker moet bieden. Maar of dit nu voor de universiteit is of voor de excellerende student, daar valt over te discussieren. Zeker in deze tijd van besparen. Rest ons te zeggen, petje af voor de honoursstudent die excelleert, gewoon omdat ze het kan. Ere wie ere toekomt.