De Winnaar Staat Alleen
Het boek is interessant. De schrijver nog interessanter. Paulo Coelho had al vroeg een belangstelling in literatuur. Zijn vader zag dit als onwenselijk en probeerde hem te ‘genezen.’ Dit versterkte zijn interesse in boeken. Hij leefde zich uit in de Braziliaanse hippie-beweging, verbrak zijn studie rechten en reisde in de jaren zeventig door Europa. Het concentratiekamp Dachau maakte een grote indruk op hem en hij kreeg daar een visioen waarin een onbekende man verscheen. Hij kwam deze onbekende man tegen in Amsterdam en deze vertelde hem dat Coelho zich moest bekeren tot het katholicisme en een pelgrimstocht naar Santiago de Compostela moest maken. Hij schreef een boek met de verassende titel De Pelgrimstocht naar Santiago en brak niet veel later door.
Tot zo ver de schrijver, nu het geschrevene. Coelho beschrijft de wereld die het Cannes Filmfestival heeft met dodelijke precisie. Dat wat hij schrijft waar is, mag je aannemen. Zijn boek De Alchemist is immers zelf verfilmd. Hij is op het festival geweest. Hij heeft zich begeven onder ‘Superklasse’ zoals hij de elite van de elite binnen de filmwereld noemt, en kan daarom het één en het ander onthullen over het wereldje. Waarom rijden filmsterren in dure wagens? Die lenen ze van de producer. Immers, als je een ster in je film wilt, zal je die zelf moeten maken. Waarom blijft er van een boek zo weinig over wanneer het gefilmd wordt? Leuk, die weetjes, maar het is slechts een truckje om de aandacht af te leiden van het plot, welke zijn gebreken kent.
Igor is een succesvol zakenman met liefdesverdriet. Om zijn vrouw te heroveren slaat hij op het Cannes Filmfestival, waar zij ook is, aan het moorden. ‘Ik heb een wereld voor je kapot gemaakt.’ Sms’t hij haar na elke moord. Igor zou de personificatie moeten zijn van het kwaad, maar dat vergelijk gaat niet echt op. Veel meer is de hoofdpersoon een Machiavelliaanse scherprechter, die zich slechts houdt aan de wetten van de natuur. Wat veel beter tot zijn recht komt is het thema. Iedereen wordt gedreven door ijdelheid. Vrienden heeft niemand. Een interessant boek, maar na de laatste letter zal je er niet vaak aan terugdenken.
