Een avondje stappen voor coronatijd

Weten jullie nog hoe we vroeger in de late uurtjes in de stad konden staan? Waar we genoten van heerlijke muziek, gezellige mensen en drankjes. Het is alweer een tijdje geleden dat dit kon, maar vergeten doen we het zeker niet. Ik wil jullie weer even laten beleven hoe dat ook alweer was.

Wandelend met zijn allen loop je richting de Poelestraat, in de verte zie je de drukte bij Tante Toos al. Je staat nog geen minuut bij de kluisjes of er loopt iemand langs die er bekend genoeg uitziet om even spontaan en net iets te enthousiast te omarmen. Ook al hebben we elkaar al vijf jaar niet meer gezien, tijdens het stappen blijft het leuk om elkaar even te begroeten. Je kijkt om je heen en ziet dat de eerste vrienden kwijt zijn. Met goede moed gooi je nog snel een appje in de groepsapp waar ze zijn en daarna loop je de Negende cirkel in. Het eerste woord dat luidt is “bier?”

Al duwend loop je naar de bar en probeer je de blik van de barman te werven. De barman tapt een paar biertjes en hierna probeer jij al duwend en slalommend het bier veilig naar je vrienden te brengen. Niks vermoedend sta je te dansen met in je ene hand een biertje en de ander hand bewegend op de beat. Iemand staat al een tijdje naar je te kijken en komt nu je kant op. Je hoort diegene iets tegen je brabbelen en na zes keer ‘’wat?’’ te hebben geroepen wordt het duidelijk dat je het niet gaat verstaan en volgt er een knikkende ja en een brede glimlach.

Eén van je vrienden kondigt de volgende kroeg aan. Bij ‘t Vaatje sta je even stil voor de trap, vorige week ben je nog met je zatte kop van deze trap af gekletterd. Bij binnenkomst zie je wat gasten aan de bar hangen met bier en vrouwen die aritmisch twerken op de dansvloer. Het nummer I wanna dance with somebody komt op en met al je vrienden blèr je heerlijk mee.

Even later paradeer je nog altijd even energiek door de Poelestraat, niet doorhebbende dat je zojuist iedereen bent kwijtgeraakt. Bij de hoek stop je even om een heerlijk broodje kroket uit de muur te halen. Wat is dat toch genieten.

Weten jullie nog de emmers in ‘t Fust en de shotjes in Chupitos, de draaibar in Het Feest of De Drie, de bewaker die je weigert, de wachtrij bij de toiletten of de lange smalle trap bij Shooters? Wie weet over een paar maanden is het weer allemaal zoals het was. Voor nu moeten we het nog even doen met zitten aan een tafeltje en dansen in een afgezet vak.