Hullabaloo, de Lowlands van het Noorden – Sfeerverslag
In het allerlaatste weekend van augustus kende Groningen een primeur in het Stadspark met de eerste editie ooit van het Hullabaloo festival. Ook wel het ‘Festival van het Noorden’ volgens de organisatie zelf. De marketing en allure in de voorbereiding deden denken aan een kleine Lowlands, maar dan exclusief voor ons noorderlingen. Het weer leek aanvankelijk mee te zitten, dus reisden wij met frisse moed af naar het verre park om deze festivalzomer passend af te sluiten.
De line-up was er in alle eerlijkheid eentje om U tegen te zeggen, gekeken naar de leeftijd van het festival dat waarschijnlijk niet veel budget zal hebben gehad in het begin. Eenmaal op het festival aangekomen leek Hullabaloo werkelijk een gooi te doen naar een klein, tropisch Lowlands in het noorden. Van de bars tot de vibe van de tenten, er was duidelijk inspiratie uit Biddinghuizen gehaald.
Met Kevin als een van de openers van de vrijdag, beloofde het veel goeds te worden. De frisse rapper uit Rotterdam rapt vooral veel, waar andere rappers het soms kleine en onervaren publiek proberen op te zwepen met hun gebruikelijke hitjes. Een artiest als Postmen brengt de nodige nostalgie in het toch jeugdige festival. Een erg verfrissend Jungle By Night en een sterk spelende Nielson laten de diversiteit van de line-up nogmaals zien.
Waar de vrijdag nog een beetje angstig begon, moest de zaterdag alles in een geweldig slot gooien. Acts als Rondé en Naaz laten Nederlands, vrouwelijk zangtalent bij uitstek zien. Vooral de piepjonge Naaz imponeert live. Van lieve, zielige en zelfs verdrietige liedjes, tot de meest vrolijke pop, ze brengt het allemaal met de verve en ervaring van een routinier.
De shows van Ronnie Flex en zijn band en de Jeugd van Tegenwoordig zijn ijzersterk en precies wat je ervan moet verwachten. Er wordt perfect ingespeeld op alle verschillende lagen van mensen in het publiek, zodat er voor ieder wat wils is. Dit wordt bijvoorbeeld duidelijk als Ronnie aan het einde van zijn show evolueert in een moshpitgenerator en nog drie tracks doet die vele malen harder gebracht worden dan de voorgaande. Het laat de echte fanatiekelingen naar voren stromen en alles uit hun lijf beuken.
De absolute finale van het festival mag op de naam geschreven worden van de mannen van Blof. In het ene uurtje stortregen en onweer dat het festival heeft gekend, treden de mannen precies op. Ondanks het noodweer staat er een vol veld te genieten. De regen draagt zelfs bij aan de beleving van de band, die met de nu wel heel toepasselijke klap op de vuurpijl Harder Dan Ik Hebben Kan, van deze zaterdag een onvergetelijke maken.