De lust van je leven

Kriebels in je buik, een roze bril, in de wolken… Met één swipe naar rechts is het vandaag de dag allemaal mogelijk. Met Tinder, Happn en Inner Circle lijken de vrijgezellen voor het oprapen te liggen. Of je nou een nachtelijk avontuurtje of een vaste relatie wil, de keuze is reuze.

Met je scharrel in bed, jullie hebben net je derde date gehad. Lekker een Netflix-filmpje gekeken op de bank. Terwijl jij met je hoofd op zijn borst ligt te luisteren naar zijn kloppende hart, begint zijn telefoon te trillen. Zuchtend komt hij overeind en neemt met een snel gebaar zijn telefoon op. “Hé meid, wat is er?”, zegt hij liefjes. Een vrouwenstem aan de andere kant van de lijn.

Hij loopt naar de gang, zijn stem gedempt achter de deur. Je piekert over gisteravond, hoe hij je aankeek. Je hebt kriebels, denk je. Even later haast hij zich de kamer weer binnen en begint zijn broek aan te trekken. “Ik moet gaan. Ik app je nog wel een keer als ik in de stad ben, oké? Was gezellig, spreek je!”. Verbouwereerd blijf je achter.

Met al die scharrels, kwarrels en prela’s vandaag de dag is een relatie definiëren maar moeilijk. Is het liefde, is het lust? Denk je door Tinder de ware te hebben gevonden, blijkt hij het alleen maar als een bootycall te zien.

Liefde of lust, daar zat volgens de Griekse filosoof Plato een enorm verschil tussen. Lustgevoelens vormden een enorme bedreiging voor de maatschappij, vond hij. Liefde was iets goddelijks dat niks te maken had met een avondje flink tekeer gaan in bed. Een uiting van ware liefde was voor hem platonische liefde: bewondering, aanbidding en vriendschap.

Romeinen zagen hartstochtelijke liefde als iets gevaarlijks: dit kon een man een slaaf maken van de vrouw. En dat terwijl vrouwen überhaupt blij mochten zijn dat ze leefden, want ze waren ver minderwaardig aan de man. Romeinse mannen in een relatie deden alles wat hun hartje begeerde: prostituees, minnaressen…

Eenmaal getrouwd was monogamie de eis. Dit mocht de pret niet drukken, want veel Romeinse mannen spraken toch nog stiekem af met prostituees. Je trouwde namelijk niet omdat je smoorverliefd op iemand was, maar omdat je nageslacht dan goed terecht zou komen. Oh, ware liefde…

In de Romeinse tijd deed niemand trouwens moeilijk over je seksuele voorkeur. Dit werd pas een probleem in de Middeleeuwen, toen homoseksuele handelingen als een zonde werden gezien. Keizer Nero trouwde met een man, en veel keizers hielden er relaties met een man op na.

In de Middeleeuwen werden mannen vooral aangemoedigd hun liefde níét te uiten. Want ja, als je als man je ware gevoelens voor een vrouw liet zien, kon je ernstige reputatieschade oplopen.

In de 12^e en 13^e eeuw kwam hier verandering in: edelmannen of ridders spraken vaak hun bewondering uit voor een onbereikbare vrouw. Vrouwen werden op een voetstuk gezet (hoera!): het was de taak van de man om het de dame zoveel mogelijk naar haar zin te maken. Hij ging op queestes (je weet wel, zoals de zoektocht naar de heilige graal) om te laten zien hoeveel hij voor haar over had.

Vandaag de dag ligt dat wel anders: niet één vrouw (of man) op een voetstuk, maar vage termen als twarrels en scharrels. Het hedendaagse liefdeslandschap is maar wat ingewikkeld. Uit cijfers van CBS blijkt dat het aantal singles in Nederland toeneemt. Jongeren verbreken sneller hun relatie wanneer hun partner niet aan de eisen voldoet.

In een artikel van de Volkskrant van Colin van Heezik* stelt hij dat er een radicale transformatie van gedrag op het gebied van liefde en seks aan de gang is. We hebben vaak helemaal geen behoefte meer aan relaties, en om onze behoeftes en begeertes te stillen zijn nachtelijke rendez-vous via dating-apps makkelijk te regelen. Is er sprake van de vrije liefde, waarin we experimenteren met nieuwe varianten van relaties (denk aan de alom bekende prela, scharrel, kwarrel, twarrel, friend with benefits)?

Waar je ouders vroeger elkaar nog in een ouderwetse kroeg ontmoetten, een keer zoenden, elkaar met de huistelefoon opbelden, afspraken en daarna “verkering” hadden, is dat nu anders. We swipen, scrollen en klikken erop los in de hoop de perfecte match te vinden, en hebben een hele waslijst aan criteria waar de toekomstige boyfriend, girlfriend of scharrel  aan moet voldoen. We keuren elkaar voortdurend, een vergelijkend warenonderzoek. Want: de keuze is reuze en dus kan je niet met iedereen een beschuitje eten.

Maar hoeveel succeskans is er als je met een random tinderdate in een smoezelige bruine kroeg afspreekt? Elisabeth Timmermans van de Erasmus Universiteit Rotterdam onderzocht de kans op ware liefde via een dating-app. Maar de helft van de mensen die Tinder gebruikt, gaat uiteindelijk daten. En daarvan krijgt maar 20 procent een echte relatie. Niet echt een enorme kans dus. Toch maar weer een keer op een charismatisch persoon in de kroeg afstappen?
*“We zijn getuige van een nieuw soort vrije liefde: een radicale transformatie van gedrag op het gebied van liefde en seks”, door Colin van Heezik. Volkskrant.nl, 25 mei 2018.