Topfiets

Zonder fiets ben je in Groningen nergens. Je bent niet op tijd in college, niet op tijd bij tentamens en niet op tijd bij je vrienden. Een studentenleven zonder tweewieler is kut. Als student in Groningen moet je een stalen ros hebben. Dat is, naast het vinden van een kamer, levensbehoefte nummer 1.

Helaas heb je als student niet altijd de financiële middelen om de allernieuwste Batavus Bryte of Gazelle Vento C7 aan te schaffen. Je moet dus iets anders verzinnen. Maar wat? Er is keuze te over: vraag je familie of ze nog een fiets in de schuur hebben staan, koop een fiets van de politie of huur een Swapfiets. De vraag is alleen welke fiets het beste is.

In een uiterst serieuze fietsentest nam de Studentenkrant de proef op de som. Vijf verschillende fietsen werden aan verschillende tests onderworpen. We testten veiligheid: heeft de fiets lichten, een bel, remmen en een kettingslot (elk 5 punten)? De kosten: aanschaf, het voldoen aan de veiligheidseisen (lichten (€3,-), een bel (€2,-) en een goed kettingslot (€17,50) aanschaffen) en reparatiekosten (ervan uitgaande dat tijdens een driejarige bachelor je fiets minstens één keer gestolen wordt). Voor elke euro onder de €100,- werd 1 punt toegekend. De remtest: op topsnelheid op de rem staan, elke meter onder de tien meter is 1 punt. De drag race, wat is de snelste fiets? En nog wat zorgvuldig ontworpen praktische testen.

De deelnemers
We konden natuurlijk niet om de Swapfiets heen. Sinds kort overal in de stad te vinden in verscheidene kekke kleurtjes. Dit rijwiel is van alle gemakken voorzien: voor- en achterlicht, een fietsbel, een (ketting)slot en achteruittrapremmen. Alleen zit de bagagedrager op een nogal vreemde plaats: boven het voorwiel. De Swapfiets kost je in drie jaar €472,-: per maand betaal je €12,- huur en je moet één keer €40,- betalen omdat je rijwiel wordt gestolen. Natuurlijk heb je hem op slot gezet. Wij geloven je wel. Heus.

De tweede fiets is een blauwe mountainbike, Groningen is namelijk ontzettend bergachtig, dus dit exemplaar lijkt een goede keuze. De fiets is vrij basic: geen licht, geen fietsbel, geen slot en geen bagagedrager. Ach ja, zolang hij maar rijdt.

De derde deelnemer is de gestolen fiets, overgenomen van een guur type uit een steegje in de binnenstad. Deze stalen knol heeft helemaal niets, geen licht, geen bel en geen slot. Echt alles ontbreekt. Gelukkig zit de bagagedrager op de goede plek. Helaas staat het kopen van een gestolen fiets bekend als heling en is het bij wet verboden. Dit ijzeren minkukel werd dan ook gediskwalificeerd.

Natuurlijk konden we ook de paar hipsters die in Groningen rondtuffen op een vintage racing bicycle (altijd in het Engels want dat is hip) niet negeren. Voor deze test gebruikten we een mooi zwart tweedehandsje die precies zo is als de wielrenliefhebbers hem willen hebben: er is op gewicht bespaard (je moet immers al die extra stukken stof van je extra grote kleding ook al meezeulen). De bagagedrager mist, er is geen licht en dus ook geen bekabeling en een fietsbel is ook niet te vinden. Wel zijn er twee bidonhouders aan het frame bevestigd. Die zijn leeg, want ook dat bespaart gewicht.

Het zal geen verassing zijn dat de racing bike de duurste fiets in deze test is. Dit exemplaar kost zo’n €1000,-. Helaas wordt deze fiets met slechts één kettingslot alsnog twee keer per week gestolen en met twee kettingsloten één keer per week. Je hebt dus 156 kettingsloten à €17,50 nodig om deze fiets anderhalf jaar bij je te houden. En dan wordt ie alsnog een keer gestolen. Wiskunde hè.

De laatste deelnemer is de zogenaamde familiefiets, opgeduikeld in de schuur van een familielid, gratis gekregen met acht kilo stof erbij. Na de schoonmaak komt er een leuke Gazelle met verlichting, fietsbel, en ringslot tevoorschijn. Ook heeft dit stalen ros wel zeven versnellingen. Waarvan er slechts drie werken. Het enige dat gekocht moet worden is een kettingslot.

Even tussendoor een punt van orde: reparatiekosten zijn onmogelijk in te schatten omdat iedereen zijn fiets anders behandelt. Alhoewel, de onderdelen voor racing bikes zijn veel duurder. Bovendien vergt dit soort rijwielen veel onderhoud. Daarom worden deze extra kosten op €582,37 geschat.

De metingen
Brak zijn is een wezenlijk onderdeel van het studentenleven. Een logisch gevolg daarvan is tijdnood wanneer je toch ergens moet zijn. Het is dus van levensbelang dat je fiets zo snel mogelijk moet zijn. Bij de remtest (want veiligheid is ook belangrijk) hebben we dus ook de topsnelheid gemeten. Dit deden we met de app Strava, die ons niet alleen onze snelheid vertelde, maar ook de route aangaf die we niet hadden gefietst: door de berm, over de ringweg en tussen de spijlen van een hek door. Heel handig voor als je niet wilt weten waar je vandaag geweest bent.

Geheel onverwacht was de racing bike met een topsnelheid van 35,6 kilometer per uur het snelste. Doorgaans hebben gestolen goederen de snelheid van het licht, ze zijn zomaar in één keer weg. Deze keer was dat dus niet het geval. Het gestolen barrel was de traagste.

Even terug naar de remtest: de remweg gemeten vanaf het bereiken van de topsnelheid was alleen voor de Swapfiets en de mountainbike onder de tien meter. De rest van de fietsen kwam onder lijn 15 en moest dus vervangen worden. De bestuurders maken het goed. Buschauffeur Henk is opgevangen en kreeg koffie voor de schrik.

Veel studenten doen aan sport of zitten bij een vereniging en zijn dus van een beetje competitie niet vies. Er moest dus ook getest worden welke fiets het snelste was over de afstand van een halve kilometer. Dat gebeurde door middel van een drag race. De racing bicycle was hier het snelst, verassend gevolgd door de familiefiets, die door zijn zeven maar eigenlijk drie versnellingen sneller accelereerde dan de op papier snellere mountainbike.

De race vond plaats op de Concourslaan en werd enigszins gehinderd door enkele voorbijgangers. Omdat straatraces met auto’s illegaal zijn, leerde logica ons dat fietsraces ook illegaal moeten zijn. Daarom werd besloten de winnaar van de drag race minpunten te geven in verband met de veiligheid van voorbijgangers en overstekende duiven.

Er is nog nagedacht over het testen van het rijcomfort, maar aangezien studenten al lang blij zijn als hun stalen tweewieler hen zonder kleerscheuren en schaafwonden van A naar B brengt hebben we daarvan af gezien.

Praktische tests
Na het doen van alle metingen was het tijd voor iets praktisch: vervoer. Fietsers drinken alleen maar Radler. Daarom heet het ook zo. Zoek het maar op, het is echt waar. Kun je op de fiets een kratje Radler vervoeren (Radler wordt niet in kratten verkocht, maar studenten drinken veel, dus dan is een kratje handig)?

Drie van de vijf rijwielen kunnen zonder probleem een kratje vervoeren. De mountainbike moet helaas flesje voor flesje vervoeren omdat het geen bagagedrager én geen bekerhouder heeft. De racing bike doet het ietsje sneller met zijn twee bidonhouders, maar moet alsnog 12 keer heen en weer naar de supermarkt voor een volle krat Radler.

Ook in de categorie vervoer valt het meenemen van je one-night-stand, scharrel, twarrel, kwarrel, prela of rela. Voor vier van de vijf fietsen is dit geen probleem, al moet je er bij de gestolen fiets voor oppassen dat je passagier niet door de politie wordt meegenomen wanneer de fiets weer wordt ingenomen. Wel extra punten voor de extra spanning. De mountainbike vervoert passagiers op het stuur, dus krijgt minpunten voor gebrek aan comfort en plezier. Het zitvlak zit toch vlakbij de edele delen.

De racing bike is totaal ongeschikt voor deze test. Tegen de tijd dat je je 156 kettingsloten hebt geopend zijn de mensen met wie je in de stad was al bezig met hun lunch en is degene je mee wilde nemen maar naar huis gegaan. Dikke minpunten dus voor deze cock blocker.

Als je dan eenmaal van A naar B bent gekomen moet je je tweewieler ergens neerzetten en hem later ook weer kunnen terugvinden. Alleen de racing bicycle is lastig weg te zetten bij gebrek aan een standaard en het feit dat je er zes uur over doet om al je kettingen vast te maken. Het terugvinden is een ander verhaal.

De Swapfiets komt in slechts vier kleuren (blauw, oranje, rood en zwart) en verdwijnt in de menigte van Swapfietsen. Niet terug te vinden dus. De gestolen fiets is ook niet terug te vinden: de politie heeft hem opgehaald of de dieven hebben een lekker verdienmodelletje: jou de fiets verkopen en hem vervolgens weer ophalen om hem dan nóg eens te verkopen. Niet handig dus. De familiefiets is een grijze muis en gaat ook een beetje op in de menigte.

De mountainbike is vrij opvallend maar valt in het niet bij de blinkende racing bicycle. Want ja, dat is toch de enige fiets in de wijde omgeving met 156 kettingsloten eraan. Tenzij er natuurlijk meerdere hipsters zijn die hun vintage bike in dezelfde stalling hebben gezet.

Conclusie
Uit dit uitgebreide onderzoek blijkt dat de racing bike veruit de slechtste keuze is die je als student kunt maken. Niet alleen is het ontzettend onpraktisch en enorm tijdrovend om elke keer weer 156 sloten open te moeten maken, het is vooral belachelijk duur. Je kunt je dit stalen ros alleen veroorloven wanneer je net als hipsters al je kleding in één keer vintage en op de groei koopt zodat je voor de rest van je leven geld bespaart.

De enige fiets met een positief puntenaantal blijkt de familiefiets te zijn. Zelfs al doen vier van de zeven versnellingen het niet, krijg je er een jaarvoorraad stof bij en doet de bel het alleen als je de dop op een bepaalde manier losschroeft, dit is de fiets die je moet hebben. Hoog tijd dus om maar weer eens op familiebezoek te gaan.

 

	Kosten (over 3 jaar)	Veiligheid (licht, remmen, bel, kettingslot)	Topsnelheid in km/h	Remtest	Drag race	Krat radler vervoeren	Scharrel/rela vervoeren	Wegzetten en terugvinden	Eindscore
Swapfiets	-372	20	28,1	1	-5	100	100	0	-127,9
Gestolen fiets	15	5	24,1	-1	0	100	150	-100	193,1
Mountainbike	-45	5	32	1	-10	-2400	50	100	-2267
Racefiets	-7752,37	5	35,6	-7	-20	-1200	-5000	-50	-13988,77
Familiefiets	65	20	29,9	-7	-15	100	100	0	292,9