Interview Internationale Student

Alannah Davey Lindley, 20 jaar oud. 

Waar kom je vandaan en waar heb je in je leven al gewoond?
Ik ben geboren in Dublin, Ierland, maar ik ben vanaf mijn vierde opgegroeid in de VS, om precies te zijn in California. Daarom voel ik me ook meer Amerikaans dan dat ik mij Iers voel, wat voor de buitenwereld ook blijkt uit mijn Amerikaanse accent.

Houd je meer van Dublin of California?
Dublin heeft veel ‘betere’ mensen dan California, mensen in California zijn een beetje ‘raar’. California is daarentegen veel mooier in het algemeen, door haar bergen, kliffen, woestijnen en natuurlijk de oceaan. Al deze landschappen zijn allemaal in dezelfde staat te vinden, wat het erg interessant maakt. Wel wordt dit alles een beetje verpest door alle bedrijvigheid en auto’s.

Wat vind je van Groningers, of Nederlanders in het algemeen?
Ik ken eerlijk gezegd niet veel Nederlandse mensen, maar de Nederlanders die ik wel ken vind ik erg aardig. Ze zijn vooral heel erg verwelkomend naar mij en hebben een zekere nieuwsgierigheid in hun aard zitten naar bijvoorbeeld waar ik vandaan kom.

Wat studeer je?
Ik studeer Geschiedenis en geniet hier erg van, behalve op de momenten wanneer de docenten en sprekers het Engels niet goed beheersen.

Gebeurt dit vaak?
Het is vaak genoeg gebeurd om mij eraan te ergeren. Sommige docenten beheersen de Engelse taal wel degelijk geweldig en zijn een genot om naar te luisteren, maar sommigen verbleken als zij met deze wel capabele docenten vergeleken worden. De standaard van het Engels-niveau is gewoon erg gevarieerd, wat het geregeld verwarrend maakt. Dit is ook de reden dat ik steeds vaker zou kiezen voor een competente professor die een zeker vak geeft, dan dat ik mijn keuze vooral zou laten afhangen van de inhoud van het vak, de professor daargelaten.

Waarom ben je naar Groningen toegekomen?
Op een grote ‘universiteitsmarkt’ in Dublin kwam ik toevallig uit bij een stand van de universiteit Groningen, waarop ze mij uitnodigden om naar Groningen te komen. Eerst nam ik het niet zo serieus, maar toen ik thuis de brochure eens beter bekeek werd ik toch enthousiast. Wat mij aansprak in deze brochure is het gevoel dat de hele binnenstad eigenlijk een campus is. Nu ik hier werkelijk woon klopt dit beeld niet helemaal, aangezien ik nooit rondhang in de zogenaamde studentenplekken en kanalen die in de brochure staan, maar toch geniet ik erg van de stad die je eigenlijk toch zelf moet ontdekken. Een zaak die mij wel zwaar tegenviel is het feit dat de huisvesting voor de internationale studenten erg slecht geregeld is, vooral het feit dat alle informatie en de meeste sites die kamers aanbieden in het Nederlands zijn en het de internationals op deze manier in eerste instantie al erg moeilijk maken. Uiteindelijk heb ik via Facebookgroepen toch een kamer kunnen vinden in een internationaal studentenhuis.

Vind je wel dat de universiteit en de stad Groningen zich inzetten voor de internationalisering?
Ja, vlakbij mijn huis hebben ze recent nog een heel nieuw huizenblok speciaal voor studenten gebouwd. Sowieso worden er in deze relatief kleine stad naar mijn mening opmerkelijk veel nieuwe woningen gebouwd. Dit laat een erg interessant traject van hun verwachting en perspectief van een internationaliserende bevolking in Groningen.

Vind je Groningen multicultureel/meertalig?
Ja, het is ongelooflijk multicultureel! Als ik alleen al naar mijn eigen vriendengroep kijk bestaat deze uit erg uiteenlopende nationaliteiten zoals Frans, Indiaas, Italiaans, Amerikaans, Pools, Indonesisch en Nederlands. Het lijkt bijna alsof niemand uit hetzelfde land komt, maar toch zijn we hier allemaal bij elkaar terechtgekomen in een van de meest interessante levensfases van ons leven. Al die mensen van over de hele wereld, die met elkaar omgaan in deze willekeurige, kleine stad in Nederland.

Vind je die verandering en het leerproces dat dit met zich meebrengt net zo belangrijk als de kennis die je op de universiteit leert?
Ongetwijfeld, omdat we zo ontzettend veel van de verhalen en ervaringen leren die wij met elkaar delen over onze levens in totaal andere landen en zelfs delen van de wereld. Ik hoor vaak dingen die ik nog nooit heb gehoord, zoals een Oost-Europese vriend die in geuren en kleuren kan vertellen over zijn Babuschka-oma en over het brouwen van Palinka van pruimen onder walnootbomen in de zomer. Deze rijke verhalen had ik anders nooit gehoord.

Wat vind je van het Groninger nachtleven?
Zonder mijn vrienden zou ik er niet van houden. Er zijn maar een paar clubs waar je echt heen kan gaan, welke geweldig zijn maar wel altijd dezelfde. Ik kom uit California, waar bijvoorbeeld veel rap gedraaid wordt. Die diversiteit in genres in het uitgaansleven mis ik hier wel op z’n tijd.

Wat is het raarste dat je in dit Groninger nachtleven voorbij hebt zien komen?
Het meest Nederlandse ding dat ik ooit heb gezien is dat ik ’s nachts ooit een gast zag langsfietsen met een volledige fiets die hij op zijn rug droeg. Het meest rare wat ik echter gezien heb is een jongen die in hartje winter naakt in de gracht sprong. Alles wat ik zag waren zijn blote billen, toen hij er weer uit probeerde te klimmen.

Wat is je favoriete ding aan Nederland?
De levenskwaliteit is hier echt ongelooflijk, zowel qua sfeer als het hele financiële plaatje. Het is hier zo vredig en rustgevend. Ik was in Amerika vaak zo gespannen, omdat er zo ontzettend veel gebeurt, auto-ongelukken bijvoorbeeld. Politiesirenes zijn hier opmerkelijk, daar eerder de orde van de dag. Wel heb ik al vier fietsen versleten in het jaar dat ik hier zit, maar dat is denk ik meer mijn eigen schuld.

Wat is je minst favoriete ding aan Nederland?
Er is geen echte Hollandse keuken.

Ooit van aardappels met groente en een stukje vlees gehoord?
Okay dan neem ik dat terug, ik wil geen culinaire vijanden maken, dit is een neutraal statement! Ik bedoel alleen dat in veel andere Europese landen zoals Italië en Frankrijk, restaurants vaak gespecialiseerd zijn in hun nationale keuken. Ik heb het idee dat dat in Nederland niet zoveel of veel minder voorkomt.