Veertig dagen geen druppel
Veertig dagen op rij geen druppel alcohol. De laatste keer dat me dat overkwam, kan ik me niet herinneren. Ruim veertig dagen geleden althans. Inmiddels is het gelukt deze challenge succesvol te volbrengen. Een kort verslag van hoe het zover kwam, hoe het me verging, waar ik tegenaan liep en wat het me opleverde.
Het begon met een vrij willekeurige tag op Facebook, een oproep om je aan te sluiten bij een actie waarbij je dertig of veertig dagen geen druppel alcohol nuttigt. Al een tijdje had ik het voornemen wat gezonder te leven: meer sporten, minder drinken, gezonder eten. Je herkent het ongetwijfeld. Vaak val je echter door je omgeving en het gebrek aan discipline en acute noodzaak weer terug in je oude gewoontes. Totdat het volgende goede voornemen zich weer aan doet en het proces zich herhaalt. Gevolg: er gebeurt maanden en maanden niets. Althans, niets dat ten goede komt aan een gezondere leefstijl. Het getal dat verschijnt wanneer je beide voeten op je weegschaal plant blijft oplopen. Mits je er op durft te staan. De tag op Facebook leidde me naar de stok achter de deur die ik blijkbaar nodig had. Van 14 februari tot 25 maart ging ik zonder bier, borrels en boerenjongens door het leven.
Ik kwam op dag 1 direct in een mooie beproeving terecht, want een afscheidsetentje/borrel van een aantal collegae stond op het programma. Nadat ik ‘en een Spa Rood’ nariep toen de eerste tien bier besteld werden bij binnenkomst in het eetcafe mocht ik het uitleggen: wat ik deed, maar vooral waarom. ‘Gast, begin dan morgen’, was een reactie die ik uiteraard kreeg. Logisch ook, het had mijn eigen opmerking kunnen zijn. Maar echt negatief waren de reacties nooit. Spa rood in plaats van bier, koffie in plaats van Tequila en verder een zeer geslaagd etentje, zeker gezien de fles voor mij gesloten bleef.
Bij dit soort gelegenheden bleek de drank in de veertig dagen eigenlijk nooit onmisbaar. Ook bij redelijk timide feestjes, waarbij hooguit een enkeling wat licht aangeschoten raakt, was het goed uit te houden zonder. Ook concertbezoek en kroegbezoek bleven prima leuk. Ik verliet misschien wat tijdiger de kroeg of een feestje, maar dat is eigenlijk winst als je normaal gesproken moeite hebt om je laatste biertje te drinken. Wanneer mijn omgeving echt dronken begint te raken wordt het niveauverschil wel snel te groot en gaat de lol van het nuchter zijn er snel af. Voordeel: vroeger thuis is eerder uit bed de dag erna en dus meer tijd te besteden.
En niet te vergeten: veertig dagen geen katers! Als je drukke weken hebt zal het geregeld voorkomen dat je net wat te diep in het glaasje kijkt wanneer je agenda dat de volgende dag ook toelaat. Gevolg: brak op je vrije dag. En da’s niet top, want echt brak, da’s keihard op de blaren zitten en van binnen pijnlijk sterven.
Ik ben wel een paar kilootjes kwijt, dus het heeft me zeker wat opgeleverd, maar ik had vooraf wel op meer gehoopt. Wel is het echt zo dat ik beter ben gaan slapen: minder moeite om in slaap te komen en amper nog ‘s nachts momenten wakker. Ook maakte het me bewust van hoe makkelijk je eigenlijk in de gelegenheid komt om een biertje te nemen en hoe vaak je daardoor eigenlijk alcohol nuttigt. Op maandag en woensdag na mijn voetbaltraining, op donderdag omdat het bijna weekend is, op de vrijdagmiddagborrel na een werkdag, zaterdag na een pot voetbal en zondagavond bij het eten. Tot slot heeft het me ook een volle plank en een volle koelkast opgeleverd, want als bier-nerd bleef ik leuke bijzondere biertjes aanschaffen, zonder dat ik ze mocht nuttigen. Wat dat betreft wordt het smullen de komende tijd. Met mate natuurlijk.