Geëvolueerde Ronnie Flex breekt de tent af als Nori
Ronnie Flex is misschien wel de artiest die het aller hardst van iedereen gaat in ons kikkerlandje. Als er een nummer één hit van hem van de troon wordt gestoten, is dat doorgaans door een nog succesvoller liedje van deze hitmachine uit Capelle aan den IJssel. Na de grote zaal van de Oosterpoort al ingepakt te hebben, stond Ronnie nu als Nori in een veel kleinere setting in Simplon. Reden hiervoor is het feit dat dit geen show van Ronnie Flex is, maar van Nori of Flonti Stacks, zijn turn-up trap alter ego. Deze show is voor de diehard fans van Ronnie, die elke show smachten naar oude classics als In Een Jet. Dit is terug te zien aan de manier waarop de kaartjes werden verstrekt, namelijk alleen fysiek in de Plato in de stad. Wilde je hierbij zijn, moest je een beetje moeite doen.
Voor Simplon staat, terwijl het concert eigenlijk al zou moeten beginnen, een ellenlange rij jongeren te wachten met hun unieke kaartjes. De opkomst bestaat uit overwegend meer mannen dan een reguliere Ronnie Flex show, allemaal klaar om alles eruit te gooien wat er in zit. De voorprogramma’s van Idaly en ANBU warmen het publiek alvast meer dan voldoende op, waar al de nodige moshpits ontstaan. Zodra Ronnie zelf opkomt, neemt hij allereerst alle jonge meisjes die vooraan staan in bescherming, om hen zo niet te laten sneuvelen in de pits. Als de gamer die Ronnie is, laat hij zijn strategische geest de vrije loop en laat hij dranghekken plaatsen op het podium, waarachter de vrouwelijke bezoekers plaats kunnen nemen, om zo op een veilige afstand van al het mannelijke, moshpittende, uit hun dak gaande testosteron van hun held te kunnen genieten.
Zodra alle meisjes veilig staan, wordt onmiddelijk Geekin’ ingezet, wat de zaal tot het einde van de show in één grote, wilde moshpit verandert. Tijd om drankjes te halen of een babbeltje te maken is er niet, het is enkel en alleen maar raggen. Behalve bij de nummers Ik Zou Niet Weten, waarin hij live vergezeld wordt door de oude rot D-Love, en Non Stop, geproduceerd door de gerenommeerde Amerikaanse producer Maaly Raw, waarin Nori weer heel even Rémi is en iedereen op adem laat komen. De energie van Ronnie en het publiek spat ervan af tijdens nummers als Geekin’, Kan Niet Kiezen, 100, 2 Cups, 4/5 en Atletiek, waar Bokoesam ook nog zijn opwachting maakt op het podium. Ronnie moet van de organisatie eigenlijk al stoppen wegens het tijdschema, maar hij kan het publiek niet naar huis laten gaan voordat hij het legendarische In Een Jet heeft gedaan, wat de hele zaal definitief verandert in een laaiende zee van menselijk vuur.
Nori is een niche binnen de artiest Ronnie Flex en een kant van hem die zeker onderschat en ondergewaardeerd wordt door het grote publiek. Eigenlijk is dit ook beter, omdat de mensen die van Nori genieten toch niets zullen geven om de kritiek van iemand die deze kant van Ronnie eigenlijk niet begrijpt en het iedereen die Flonti Stacks een warm hart toedraagt, juist verbindt op bijvoorbeeld een avond als deze in Simplon.