Wijnproeverij

Mag ik je in een keer weggieten,

je fruitbloesem, boeket

reeks na reeks overslaan,

afdronk misschien voelen lispelen

zoals je soms pas na een gesprek begrijpt

wat je had moeten zeggen.

 

Ik hoef je fles niet meer te lezen,

maak bij voorbaat van jou al een hoofdpijndossier,

dat komt misschien omdat ik je stukjes kurk voor lief neem;

want perfectie is niet iets wat bestaat voor studenten, laat staan voor ons.

 

Ze vertelt me dat je goed had gepast bij rood vlees,

ik zelf vind dat niet eerlijk tegenover vegetariërs

en mensen die per ongeluk kip hebben gekocht,

ik bewaar je op kamertemperatuur,

 

dat lijkt me wel genoeg voor nu.

 

Dingen zijn minder leuk als je er veel voor moet lezen,

kijk maar naar het nieuws of moderne apparaten.

Zien hoef ik echter ook niet veel, anders had ik je niet gedronken,

 

ik hoef namelijk maar een ding te zien en ik citeer:

dat is de bodem van mijn glas.