Studenten leest! – Een avond bij Flanor 

 Er bestaat al meer dan dertig jaar een studentenvereniging die zich ooit heeft gegrondvest op een simpel principe: ‘’wij houden van lezen.’’ Op deze gedachte is ooit Literair Dispuut Flanor opgericht, en deze gedachte is er eentje die nog steeds door haar aderen stroomt, getuige de opkomst en de inrichting van hun tweemaaljaarlijkse Leepra: Leesgroepen presentatie-avond. 

Ter verduidelijking: Flanor heeft geen jaarclubs of andere formele verbanden, de verbanden die er binnen Flanor zijn, worden gesmeed in de leesgroepen, clubs van mensen die zich bezighouden met een al dan niet literair principe. Aan de literaire kant zijn er bijvoorbeeld groepen voor Engelstalige literatuur, Franse literatuur of kun je via een fenomenaal tweestappenplan (eerst wodka, dan lezen) Russische literatuur leren begrijpen. Aan de minder literaire kant bestaan er groepen zoals Ondertitels, die graag films kijkt. Spelhandleiding, die zich bezighoudt met bordspelletjes en Dank Memes, waarvan je vast wel kunt raden waar die zich mee bezig houden. Het is een bont gezelschap bij Flanor: niet de studentikoze types die je zou verwachten bij iets wat de titel ‘Dispuut’ draagt, maar ook niet zo antisociaal dat je vermoedt dat de Flanorleden, liefkozend Flanorianen genoemd, eigenlijk nooit uit hun kamer komen. Ze hebben duidelijk een passie gemeen: ze zijn ooit begonnen met lezen en hebben nog lang niet het plan opgevat om daarmee op te houden. Dit is een fundament dat sterk genoeg is om een vereniging van honderd leden, een twintigtal leesgroepen en een handvol commissies van te onderhouden. Ik sprak kort met de voorzitter: ‘’Het kleinschalige karakter van Flanor onderscheidt het van de rest van de verenigingen, omdat we zo klein zijn kent iedereen elkaar. Natuurlijk helpt het ook enorm dat iedereen zo’n gedeelde passie heeft.’’ zegt ze over haar vereniging. Die gedeelde passie valt te merken: in de pauze staat iedereen rondom het opgestelde whiteboard om in plaats van inschrijvingen voor het Schierweekend (waarvoor het bord bedoeld is) poëzie of citaten neer te pennen. Hierna drommen ze massaal naar de inschrijflijsten voor de leesgroepen, gewoon om te kijken hoeveel boeken er naast de studie gelezen kunnen worden. Ik ben benieuwd hoeveel mensen er over een jaar Oorlog en Vrede gelezen hebben, of dat de wodka ze teveel is geworden. Wat ik wel zeker weet is dat sommige studenten altijd van lezen zullen houden, en dat deze mensen altijd hun plek kunnen vinden bij Flanor.