Nee

Mannen, waar zijn we in godsnaam me bezig? Hashtag me too. Het lijkt zo ver weg, daar in het bizarre Hollywood waar vrouwen nog steeds worden gezien als lustobjecten, maar toch is het heel dichtbij en gebeurt het wel degelijk vrijwel dagelijks in Groningen en andere steden, dorpen en gehuchten.

Naar aanleiding van het nieuws uit Amerika bracht een gesprek tijdens een vergadering van de Studentenkrant het onderwerp seksuele intimidatie naar boven. De aanwezige dames vertelden dat het vrij “normaal” is dat zij tijdens het stappen in hun kont of borsten worden geknepen, of zelfs vol bij hun flamoes worden gepakt. En ja, “normaal” staat hier tussen aanhalingstekens omdat het natuurlijk niet normaal is.

Wie geeft ons het recht om op zo’n manier aan het lichaam van een wildvreemd meisje te zitten? Hoe halen we het ons in onze botte harses om op een dergelijke wijze om de aandacht te vragen?

Het kan komen door de alcohol die de grenzen van sociale omgang doet vervagen. Het kan groepsdruk zijn. Het kunnen de normen en waarden zijn. Die zijn van groep tot groep anders en die verschillen kunnen botsen. Ik kan dit gedrag op meerdere manieren verklaren. Wat ik alleen niet kan, is het begríjpen.

Ik ben zelf ook weleens in mijn kont geknepen in een kroeg. Drie keer. Nou ja, tweeënhalf eigenlijk, want nummer 2 kneep vooral in mijn bovenbeen, net onder mijn achterste. Het is altijd vrij simpel te achterhalen wie de schuldige is. Zodra je dit weet, laat je merken wat je van zo’n actie vindt. Dit gevoel is vrijwel altijd negatief en wordt dan ook verwoord met een van de vervelendste woorden in de Nederlandse taal: “Nee.” En dat heb je dan maar te slikken.

“Nee” is een van de weinige universele woorden die zich één op één laat vertalen in alle talen van onze Westerse cultuur. Het is ook een van de woorden die we als dreumes als eerste leren. Waarom is het dan toch zo moeilijk om te onthouden wat het betekent? Als iemand “nee” zegt, dan houd je op. Nog beter zou zijn als ze helemaal geen “nee” hoeft te zeggen omdat je haar gewoon met rust hebt gelaten. Zelfs een boze blik zou al genoeg moeten zijn.

Een “nee”, een boze blik, of welke andere vorm van afwijzing is geen startsein om lekker door te gaan met waar je mee bezig bent. Je blijft niet herhaaldelijk in iemands kont knijpen. Je achtervolgt iemand niet als je bent afgewezen. Je scheldt haar niet uit omdat ze je geen knuffel wil geven. Dit valt namelijk onder het kopje “seksuele intimidatie” en het zou algemeen bekend moeten zijn dat je je daar niet aan hoort te wagen.

Het is echt niet zo dat zij hard-to-get speelt als ze “nee” zegt. Normaal gesproken beslist iemand binnen luttele momenten wat diegene van een ander vindt (dat is zelfs wetenschappelijk aangetoond). Een meisje zal die beslissing zelfs binnen een fractie van een seconde maken als je haar in haar billen knijpt. Als ze het niet leuk vindt, dan houd je op. Dan ga je niet met haar in discussie. Je gaat die afwijzing toch nooit ombuigen in een toenadering.

Als je dan toch de aandacht wilt trekken van een meisje, zwaai dan even, glimlach naar haar. Tik haar desnoods beleefd even op de schouder en ga een normaal gesprek aan. Vraag haar iets of maak een compliment. Misschien haal je er een gesprek uit. Misschien antwoordt ze met het op één na mooiste woord uit de Nederlandse taal: “Ja.” En heel misschien geeft ze wel het mooiste woord: haar naam.