Groningen Feminist Network: een vereniging voor iedereen 

“Het maakt niet uit wat voor gender, seksualiteit, achtergrond of etniciteit je hebt, zolang je elkaar maar waardeert en respecteert,” zegt Samar Orwa.” Samar is een van de oprichters en bestuurslid van de Groningen Feminist Network. “Groningen Feminist Network is inclusive to everyone.” 

Groningen Feminist Network werd twee jaar geleden opgericht door enkele geneeskundestudenten. In het eerste jaar leerde Samar Kim kennen, die uit Engeland kwam. “Daar hebben ze op de universiteiten allemaal eenzelfde soort vereniging als GFN. Ze dacht: waarom hebben we dat hier niet? Zo is het begonnen.” 

Elke woensdagavond is er een meeting met alle leden van de vereniging. “Het onderwerp van gesprek die avond komt meestal van een van de leden. Sinds ik erbij zit, heb ik zoveel geleerd,” vertelt Samar. De vereniging groeide van 4 naar 30 mensen in slechts twee jaar. “We hadden echt niet verwacht dat het zo groot zou worden.”  

Samar vindt dat van gender niet zo’n punt gemaakt moet worden binnen de samenleving. “Er zijn veel transgender mensen op de wereld – mensen van wie de genderidentiteit niet overeenkomt met het geslacht dat hen bij de geboorte is toegewezen.” Bij GFN worden non-binary mensen, die zich niet identificeren met de binaire genders man of vrouw, aangesproken met “they”.  

Ook als je over iemand wil spreken, zonder dat je hun gender kent of kenbaar wil maken, kun je “they” als genderneutraal voornaamwoord gebruiken. “Je hoort ook steeds vaker dat ouders hun kinderen genderneutraal opvoeden, zodat kinderen zelf hun identiteit kunnen ontwikkelen, ook in hoe ze tegenover gender staan.” 

“Je moet mensen niet beoordelen op hun uiterlijk, alleen maar omdat ze er op een bepaalde manier uitzien,” vindt Samar. Het valt haar op dat heel veel dingen worden beïnvloed door de gemeenschap waarin we leven. “Het stuurt je in een richting waar je helemaal niet naartoe hoeft te gaan.”  

Ook is ze van mening dat vrouwen meer voor zichzelf op moeten komen. “Als je op straat loopt en iemand je nafluit of -roept, hoef je dat niet te accepteren.” Ze voegt toe: “soms negeer ik dingen, maar soms is het goed om er wel wat van te zeggen.”  

“Het is eigenlijk niet normaal dat vrouwen vaak nog niet in hun eentje ’s avonds laat over straat durven,” zegt Samar. Ze vindt het bizar dat als iemand verkracht wordt, mensen vaak gelijk vragen: was ze dronken? “Daar draait het toch helemaal niet om. Ze heeft geen toestemming gegeven ondanks haar dronkenschap, het is gewoon niet goed.” 

Mannen moeten gewoon met hun poten van vrouwen afblijven, tenzij zij toestemming heeft gegeven, is de conclusie. Dus ook niet even “onschuldig” in een meisje haar kont knijpen in de kroeg. “Je moet niet dingen voor lief nemen, het afschrijven zo van: het zijn jongens, ze doen het gewoon.” En daar zijn wij het van de Groninger Studentenkrant het roerend mee eens.