Recensie: Zweefvliegen
In december was daar de recensie-editie van ons mooie krantje. Ineens mocht ik alles roepen wat nog op mijn bucketlist stond. In mijn enthousiasme vergat ik mijn hoogtevrees en riep ik dingen als parachutespringen, bungeejumpen, de Domtoren beklimmen en ga zo maar door. Ook zweefvliegen kwam een keer voorbij, maar helaas, december was te koud.
Maar toen, ineens, was het mei. Heel erg brak liep ik naar de redactievergadering en om eerlijk te zijn had ik vooral zin om een touw te kopen. Maar toch was ik blij dat ik ging, mijn lieve (soms cactus-achtige) hoofdredactrice had namelijk een leuke verrassing voor me. De zweefvliegers, van de Noord Nederlandse Zweefvlieg Club (NNZC), hadden gereageerd op ons mailtje! Het was eindelijk goed weer om eens een ritje te maken.
19 mei werd er door deze club een dag georganiseerd waar je als lid van de ACLO voor 25 euro bij kon zijn. Het was een hele warme dag en na een hele omweg in een veel te warme auto kwamen we eindelijk aan in Veendam, bij het enige zweefvliegtuigterrein van het noorden. Zo’n twintig andere studenten zaten hier te wachten tot ze een paar honderd meter boven de grond, in een heel klein vliegtuigje, zonder motor, met heel veel rare piepjes, mochten zweven.
Omdat wij van de Studentenkrant een recensie zouden schrijven over deze mooie dag, kregen we voorrang in een van de grotere vliegtuigen die op het terrein aanwezig waren. Ik had wel zin in een beetje adrenaline op deze slome dag, dus ik ging als eerste. Helaas had mijn instructeur ook last van deze sloomheid. Hij was naast zijn afstandsbediening van de GoPro en zijn zonnebril ook een beetje vergeten om door te geven dat wij in een zwaarder vliegtuig zaten dan de rest. Dus toen we aan het touw de lucht in werden getrokken, kwamen we bijna met diezelfde snelheid weer naar beneden. Gelukkig konden we veilig landen en stelde hij me gerust dat dit eens in de paar honderd vluchten gebeurt (OKE BEDANKT).
Ik was blij dat deze meneer zo schappelijk was dat ik nog een keer mocht vliegen, want die keer ging het wel goed. Een ervaring die zeker vijf vingers waard is! Een mooie manier om even te vluchten van al je problemen en te genieten van de stilte. Dus ben je nog niet bang geworden na het lezen van dit verhaal? Kijk snel op de website en meld je aan om een keertje mee te vliegen of een dagcursus te doen.