Kermisrecensie

Als je dit leest is het gelukkig alweer voorbij: de twee keer per jaar terugkerende ellende die kermis heet. Het duurt ‘maar’ elf dagen, maar het voelt als een eeuwigheid.

Elk jaar weer gooit de meikermis roet in het eten van de terrasgangers, fietsers en marktbezoekers. Ten eerste hoort rustig op een terrasje zitten er niet meer bij: je wordt omgeven door kabaal, flitsende lichten, gillende mensen en kinderen. Daarnaast kun je je niet eens meer fatsoenlijk door de stad bewegen. De markten en grote delen van de straten zijn afgezet, waardoor je vaste route richting college plotseling ruw verstoord kan worden door een suikerspinmachine. Ten slotte staat de markt gedurende deze elf dagen niet op de markt, zoals het hoort, maar op straat.

Dan hebben we het nog niet eens gehad over het vermaak op de kermis zelf, dat ook niet bepaald aantrekkelijk is. Wie laat zich nou vrijwillig vastzetten in een gigantisch groot gevaarte waarin je heen en weer geslingerd wordt met het risico dat je tegen het stadhuis te pletter slaat? En wie neemt vrijwillig plaats in een constructie die binnen een dag wordt opgebouwd en weer uit elkaar wordt gehaald?

Het zal vast leuk bedoeld zijn, maar ik vraag me af of de meikermis niet kan worden uitgesteld tot mei 2117. Eens per eeuw lijkt me meer dan genoeg. Één vinger.