Hout haaln
Tradities zijn van alle tijden. Daar waar iedereen met Pasen lekker een paasontbijt had met zijn familie en een beetje het zondagochtendgevoel opriep, daar worden in het oosten en het noorden van het land in dorpen hele draaiboeken uit de kast gehaald om de plaatselijke tradities in ere te houden.
Zo ook op stille zaterdag in mijn doarp. Het begint allemaal weken eerder als de Judas en de Iskariot (zij zijn twee jongemannen uit het dorp) de deuren langsgaan en bij boeren vragen of men op stille zaterdag wil meerijden. Deze vraagronde is traditie en moet dus gebeuren maar iedereen rijdt altijd mee.
Dan verzamelen zich op paaszaterdag alle jongens en mannen van het dorp voor de kerk. Van heinde en verre komen de Kottelpeern weer naar het dorp. Sommigen komen aanlopen de anderen zitten al op een platte wagen die wordt voorgetrokken door een trekker. De mannen en jongens die aan de traditie voldoen hebben een groene oude legeroverjas aan. Hierop zitten dermate veel zakken dat je goed blikjes bier kunt vervoeren. Alle trekkers gaan in een lange rij staan voor vertrek. De heer oude Dubbelink moet als eerst wegrijden, de rest volgt. Sommige trekkers zijn speciaal uitgerust voor de lange tocht. Onder de platte wagens is namelijk een regenpijp gemonteerd met een koperdraadje. Aan dit koperdraadje zit een hendel verbonden. In deze regenpijp zitten natuurlijk blikken bier zodat de heren onderweg niet droog komen te staan en die door een handig draaimechanisme onder de rit eruit te draaien zijn.
Het gaat bij deze traditie in beginsel om het hout halen voor het paasvuur. Na een barre hobbeltocht komt men dus uiteindelijk aan in een bos. Hier stopt men, en alle fanatieke personen beginnen met dennentakken te slepen. Veel groen is gewild want dat zit beter voor de terugweg. Ondertussen gaan Judas en Iskariot weer langs de wagens en bieden zij de meerijdende chauffeurs een borrel en sigaret aan. Nadat men een x-aantal takken op de wagen heeft gelegd moet men terug. Op de terugweg wordt het laatste beetje van de biervoorraad aangebroken en roken de heren genoegzaam een sigaret op de wagen. Zo gauw men over is moet men het café in want droog staan tijdens deze tradities is als carnaval zonder bier. Dat kun je natuurlijk niet hebben. In het café worden de trekkers op naam afgeroepen en dan mogen zij in volgorde het hout naar het paasvuur brengen. Zo gauw mogelijk alles er af gooien om zo snel mogelijk weer terug in het dorp te zijn. Hier parkeert men de trekker weer pontificaal op het plein voor de kerk. Nu kan men met gerust hart nog een biertje drinken. Het plaatselijk paasvuur en de traditie zijn weer in ere gehouden.