Recensie: Speeddaten

Liefde is van alle tijd, zegt men nogal eens. Maar stiekem weten we allemaal wel dat, dat volstrekte bullshit is. Zo ook wij. Liefde is tijdsgebonden en behalve naast wat inter-hoofdredactionele liefdevolle onderonsjes wisten wij als hoofdredactie allang dat we er met Kerst niet warmpjes bij zouden zitten. En dat. Is. Kut. Of je het nu toegeeft of niet. Om een poging de schade te doen herstellen en met Valentijnsdag wel wat likjes te mogen ontvangen gingen wij een avondje speeddaten in De Tikibar van De Drie Gezusters, georganiseerd door speeddaten.nl.

Giechelend als een stel zenuwachtige pubers, of door de wijn op nog een lege maag, schuiven wij op een mooie vrijdagavond aan een tafeltje bij een met zorg uitgekozen restaurant, voor de toen al beste date van de avond. Sorry mannen. Er gaat nou eenmaal niets boven een potje scharen. Boven onze dampende bordjes friet speculeren we alvast over de loop van de avond. Iedereen kent namelijk het idee van speeddaten, niemand weet hoe het er echt aan toegaat. Hashtag toch stiekem wel een klein beetje toch wel spannend misschien.

Na deze succesvolle eerste date, die iets langer duurde dan de dates van de rest van de avond, vervolgen wij ons avontuur door op onze hakken naar de Tikibar toe te wankelen. Bij binnenkomst blijkt al snel dat de term overdressed hier enigszins van toepassing is. Overzelfbewust en trekkend aan onze korte, overigens wel echt sexy, rokjes nemen wij het publiek in ons op. Kort pittige kapsels, dikke sweaters, en ongemakkelijke lichaamshoudingen passeren de revue. Het is ook lastig, je armen langs je lichaam houden.

Terwijl een twintigtal ogen de weg van onze welgevormde achterwerken naar de bar volgen begint de host van de avond met de uitleg hoe wij moeten daten. Natuurlijk hoef je ons daar niks over bij te brengen, maar met een blik op de anderen vermoeden wij dat sommigen hier wel baat bij hebben. Wij luisteren braaf. Na de uitleg mogen de dames plaats nemen op hun toegewezen plekken, waarna de mannen bij de dames op date gaan. Kijk, zo zien wij het graag. Mannen die nog moeite doen voor een vrouw anno 2017! (Toen 2016 nog natuurlijk, maar ook wij moeten met onze tijd meegaan).

Met nog een wijntje van de niet slecht uitziende barmannen, maken we ons klaar voor de drukke avond die wij voor de boeg hebben. Negentien(!) mannen zullen de revue gaan passeren, die allen drie tot vier minuten een babbeltje met ons mogen maken. Na deze lange (of korte) minuten kunnen beide partijen op de matchkaart ja of nee aankruisen. Spanning en sensatie.

Na de eerste ronde is ons vooral het oudere publiek opgevallen. De leeftijdsrange van 20-35 waar wij ons voor ingetekend hadden twee maanden geleden, is toch wel erg verzadigd richting het eindpunt. ‘Ik dacht verdorie eens te gaan scoren vanavond! Nu moet ik alsnog dronken worden en mijn best gaan doen in de stad’, roept een zeldzame jonge vrouwelijke speeddater, die om persoonlijke redenen graag anoniem wil blijven, teleurgesteld uit. Wij besluiten dat men toch echt gelijk heeft en liefde van alle leeftijden is. Prachtig, wij hebben er weer zin in.

Terwijl de temperaturen in De Tikibar hoogoplpen start de tweede ronde. Wijn, dates en rondes wisselen elkaar daarna in een hoog tempo af, totdat we uiteindelijk twintig mannen ongeveer steeds hetzelfde hebben verteld. We zijn een beetje zelfmoe, en slaan dan ook vriendelijk de naspreekborrel af. Hard to get, weet je wel. Vlak voordat we onze laatste modeshow door de Tikibar hebben voltooid vertelt onze vriendelijke host nog, dat we vannacht al horen wie ook ‘ja’ heeft aangekruist bij jou. Al kijkende naar onze matchkaart zien we dat we een goede avond hebben gedraaid en dat er nog zowaar een kansje is op onze match made in heaven.

Maar toch he, van al die spanning kun je ja ook niet meteen slapen, en zo besluiten wij voor de verandering samen nog een klein biertje te verorberen om al dat moois van de avond nog te evalueren, want die bleek toch wel anders te lopen dan verwacht. Er zijn geen lange tafels, die je in gedachten altijd voor je ziet, studenten zijn schaars en de airco had wel even aangekund. Maar, de hapjes (en dan hebben we het niet over de mannen, boefjes), de ongemakkelijke, maar daarom soms erg leuke gesprekken en het vooruitzicht op de prins van je dromen hebben toch gezorgd voor een onvergetelijke avond. Proost, daar doen wij nog een dansje op.

‘LIEKE HOEVEEL MATCHES HEB JIJ?’, vraagt Janneke zich de volgende dag af. Mr. hoofdpijn heeft er maar moeite mee. Gelukkig hadden de mannen geen enkele moeite met ons en mogen we beiden in onze handjes knijpen het aantal matches. Niet geheel onverwacht natuurlijk. Wij zijn ook echt vet lekker. Helaas bleek de man van onze dromen er toch niet echt tussen te lopen, en hebben wij onze fanmail dan ook vriendelijk moeten afwijzen.

Speeddaten. Het is niet niks. Wel erg gezellig. Al houden wij (Janneke) het voorlopig eerst maar weer even bij Happn.