Recensie: Voorgerechten bij De Kleine Heerlijkheid en Het Koetshuys

Bij de SK houden we wel van eten. Wij zijn daarom ook altijd op zoek naar de beste plekjes die Groningen te bieden heeft. Deze informatie houden we natuurlijk niet voor onszelf, daarvoor vinden we jullie veel te lief. Dit keer zijn de voorgerechten aan de beurt: de sleutel die de avond kan maken of breken. Vandaag: De Kleine Heerlijkheid en Het Koetshuys.

De Kleine Heerlijkheid

De Kleine Heerlijkheid is een restaurantje gevestigd aan het Schuitendiep, net buiten de grachten. Vroeger woonden er twee gezinnen in het gebouw. Dat waren gezinnen waarin rekening werd gehouden met kindersterfte, ze waren bovendien katholiek. Een gezellige boel dus, twee gezinnen met acht kinderen in een ruimte die nu niet zou misstaan als studentenkamer. Deze gezinnen hielden zich vooral in leven door handel over het water van het Schuitendiep. Deze handel over het Schuitendiep verdween echter halverwege de twintigste eeuw, waardoor het pand in verval raakte. In 1976 werd het pand volledig gerestaureerd. Dit was te danken aan de toenmalige eigenaar, die ervoor heeft gestreden het pand aan te laten merken als rijksmonument. Hierna fungeerde het enige tijd als woonhuis en nu, tot ons aller genoegen, bereiden Elbrich en Zaneta er de heerlijkste gerechten.

De twee vriendinnen en partners in crime zetten twee mooie voorgerechten voor ons op tafel. Het eerste is een taartje van hazenpeper met zalf van sharonfruit, bruchetta van roggebrood, geconfijte cranberry en marmelade van rode kool. Het tweede gerecht is een lasagne van gegrilde courgette, gerookte mozzarella, mosterdkaviaar en koude bouillion van tomaat en bramen met een krokantje van brickdeeg en kruiden.

Elbrich en Zaneta maken alle gerechten zelf en kunnen dus precies vertellen waar je zo voorzichtig van proeft, of wat je vol overgave naar binnen schuift. Het historische pand, de heerlijke gerechten en de bijpassende wijn zijn de perfecte ingrediënten voor een gezellige avond.

 

Het Koetshuys

Compleet doorweekt en met een rommelende maag nemen we plaats in het Koetshuys. We zijn de enigen omdat we vroeg aangeschoven zijn, maar dat doet niet af aan de sfeer in dit etablissement. Het is nog een verrassing wat we voorgeschoteld krijgen, maar aan de geluiden uit de keuken te horen wordt er druk aan gewerkt. Terwijl we nippen aan een glas rode wijn en langzaam opdrogen en -warmen komen de eerste borden uit de keuken. Het Koetshuys heeft besloten ons een proeverij van al hun voorgerechten voor te schotelen en het is zeker niet mis.

We beginnen met twee soepjes, een traditionele mosterdsoep en een stuk minder traditionele aardappelsoep met chorizo. De eerste is lekker, hartig en precies zoals die moet zijn. De aardappelsoep wordt niet door iedereen gewaardeerd. Het is blijkbaar een smaak waar je wel of niet van houdt, net zoals koriander al jaren zorgt voor polarisatie binnen onze samenleving.

Na onze soepjes weggeslobberd te hebben gaan we verder met de carpaccio van rode biet met geitenkaas en zonnebloempitten. Dit bleek de grote verrassing van de avond. Hoewel de schrijfster van dit stuk geen fan is van rode biet of geitenkaas zou ze dit gerecht met liefde vaker bestellen. Het is fris, verrassend en smaakvol.

Voor de visliefhebber is er de terrine met gerookte zalm en makreelmousse. Als je honger hebt is dit een uitstekende keuze, want het ligt best zwaar op de maag. Maar dat doet niet af aan de smaak, die is namelijk fantastisch. Het is een klassieke combinatie die zijn reputatie ook in het Koetshuys waarmaakt.

We vervolgen ons culinaire avontuur met de steak tartaar, een friszure klassieker die de smaakpapillen streelt. Het is net zoals de visterrine niet heel bijzonder maar wel on fleek.

Tot slot de absolute winnaar van het Koetshuys: emmentaler loempia’s met rabarber-chilichutney. Al is het maar omdat rabarber-chilichutney zo lekker over de tong rolt. De loempia’s zijn huisgemaakt en gevuld met louter kaas. De combinatie met de chutney maakt het dat het voelt alsof er een engeltje over je tong piest. Wat een genot.

In conclusie kan gezegd worden dat het Koethuys klassieke voorgerechten serveert, maar ook niet bang is om deze klassiekers opnieuw uit te vinden. En hoewel die opnieuw uitgevonden klassiekers voor sommigen de plank misslaan, is het een feestje om bij het Koethuys voorgerechten te eten.

 

Beeld: Anne Wester