Recensie: Holy Water Gin

Iedereen heeft wel eens een goed idee. De een kookt iets geweldigs, de ander gaat hiken in de bergen en dan heb je nog iemand die een nummer 1 hit of een bestseller schrijft. Het ontstaan van Holy Water gin valt onder de laatste categorie ‘goede ideeën’. Jesse, Hugo, Isa en Steef zijn er gewoon voor gegaan en hebben een gin gemaakt die je bij zal blijven.

We zitten aan een tafel, in de keuken. Hugo bakt nog even een eitje, terwijl de kat ondertussen op mijn schoot klimt en zacht bijt als ik stop met aaien. Dochterlief zit te kleuren. Het is anders dan dat ik me in eerste instantie had voorgesteld: minder zakelijk voor een net begonnen onderneming. Maar dat is ook precies de stijl die de makers van Holy Water hanteren. Het is allemaal gewoon voor de leuk, en alles wat op hun pad komt grijpen ze aan om hun bizarre maar toffe verhaal te vertellen.

Het is allemaal begonnen met feestjes die ze organiseerden. ‘Eerst waren de feestjes alleen voor vrienden, en langzaam maar zeker groeide dat uit tot veel grotere feesten onder de naam #CHURCH. Net als Holy Water nu, was dat gewoon voor erbij. We waren niet uit op winst maken, en als dat wel gebeurde was dat mooi meegenomen. Dat werd dan volledig geïnvesteerd in nieuwe feestjes’, aldus Jesse.

Het begon allemaal in de achtertuin van Jesse. ‘We dronken eigenlijk altijd al gin tonics. Het hele raam stond vol met de vierkante flessen van Bombay. Via vrienden kwamen we er achter dat het eigenlijk helemaal niet moeilijk is om zelf gin te maken. Je moet het zien als de basiskruiden voor een goede Indiase curry plus jenever. Er komt natuurlijk veel meer kijken bij het daadwerkelijk stoken van gin, maar dat is de basis,’ vertelt Hugo mij onder het genot van zijn eitje met spek. ‘Wij zijn eigenlijk gewoon currymakers, en gin komt daar opvallend dicht bij in de buurt. We zijn voor onze eigen gin dus begonnen in de achtertuin, en de eerste keer proberen was eigenlijk meteen al lekker.’

Het grootste probleem bleek te zitten in de hoeveelheden. Jesse vertelt: ‘We kwamen er al vrij snel achter dat zelf blijven stoken niet echt een optie was als we meer wilden maken. Twee weken keihard werken leverde ons krap zes flessen op. Dat moest meer worden, en alhoewel die eerste paar flessen dus verrassend lekker waren, moest er nog wel worden gefinetuned met de verschillende smaken en kruiden. Je kan echt alle kanten op.’

Voor mensen die niet weten hoe je gin maakt, dat gaat als volgt: je gebruikt een basis van jenever of wodka en een selectie van een aantal kruiden. Het basiskruid is de jeneverbes, en die wordt altijd samen met de drank verhit zodat deze zijn smaak afstaat. Vanaf dan zijn er twee processen die je als ginmaker kan volgen om de rest van de kruiden aan de gin toe te voegen. Voor het ene proces voeg je alle kruiden meteen toe en laat je het geheel even borrelen, dan zeef je de drank en heb je gin. Voor het andere proces doe je de overige kruiden in een theezakje en destilleer je de alcohol waardoor de alcoholdampen door het zakje trekken en dus de gin zijn smaak geven. Dit gaat natuurlijk niet met gewoon een potje en een pannetje, daar heb je speciale ketels voor. Die haal je in Portugal, ofzo.

Om te groeien was er dus iemand nodig die op grotere schaal voor de guys van Holy Water kon stoken. ‘We kwamen terecht bij de distilleerderij van mr. Mofongo’s en hij heeft ons verder geholpen. Lennart Deddens weet echt alles van drank en het stoken daarvan dus het was heel gaaf om samen met hem onze gin echt vorm te geven met betere kruiden en andere processen. Momenteel werken we samen met Zarko, van Alambik, in zijn distilleerderij wordt nu Holy Water gestookt,’ vertelt Jesse terwijl hij ons het eerste glas Holy GT inschenkt.

‘Binnen gin begrippen heb je eigenlijk twee smaken, de florals en de kruidige dry gin. Florals zijn vaak zoeter van smaak en ruik je veel meer. Bijna parfum zou je kunnen zeggen. Wij vonden dat niet zo lekker dus we hebben gekozen voor een krachtige gin met veel kardemom’, vertelt Hugo.

En dat proef je. De gin is sterker van smaak dan dat ik gewend ben, maar daarmee ook totaal anders dan dat ik gewend ben. Zeker met de tonic die erbij zit, die bijna spa rood is, is het anders dan de GT’s die ik tot nu toe heb gedronken. Veel frisser en minder zwaar dan de zoetere, floral gin. Ik ben zeker fan.

De gin van Holy Water is te koop in een aantal bars en slijterijen in Groningen. Het schijnt erg moeilijk te zijn om als particulier aan andere particulieren te verkopen, dan moet je zelf een slijterij openen en ook daar zitten weer zo veel haken en ogen aan, daar hadden de mannen en vrouw van Holy Water helemaal geen zin in. ‘Dit is puur voor de fun, en door de feesten hebben we een aardig netwerk opgebouwd van organisaties als OOST, dj’s en andere zaken die meteen stonden te springen om onze gin. Dat enthousiasme is natuurlijk geweldig, maar marketing technisch nemen we het allemaal niet zo nauw. Een DJ uit Detroit vond ons wel gaaf, dus dan sturen we gerust even een flesje naar hem op,’ aldus Jesse.

Als je ze vraagt naar de perfecte serve, geven ze dit antwoord: ‘Lekker wat ijs, een goed maatje gin, een sinaasapelschil –beetje gekneusd-, een takje rozemarijn en afmaken met thomas henry tonic. ‘Ons motto is no regrets, en dat laten we in alles zien’ zegt Hugo lachend. Als ik ter afsluiting vraag of ze nog wat kwijt willen, zegt hij: ‘GROETJES THUIS!’ En dat doen we zeker.