Recensie: De eerste dag van het nieuwe ACLO-ticketsysteem in het WAS-complex
De ACLO heeft weer wat nieuws bedacht: vanaf maandag 7 november is er een ticketsysteem ingegaan bij het WAS-complex voor de open uren zwemmen en aquarobics. Het idee van het ticketsysteem was uiteraard niet nieuws, fanatiekelingen die sporten bij de nieuwe locatie van de ACLO op het station moeten al tijden hun wekelijkse uurtje bodyfitten reserveren alvorens ze kunnen sporten.
Nu moeten zwemmers er ook aan geloven. Ook voor een dansje in het water zal een plaatsje in het zwembad gereserveerd moeten worden. Dit plaatsje moet vervolgens uitgeprint worden op een papieren ticket, die verkrijgbaar is bij het ticketapparaat bij de ingang.
Op zich niet een heel verkeerd punt, want zoals de ACLO op haar site al zegt is dit nieuwe systeem in leven geroepen om ‘[het aantal]deelnemers in het zwembad te regelen’ en ‘om sportkaarten te kunnen controleren’.
En ik zeg het je: deelnemersregulatie is een goed iets. Wie zaterdagmiddag weleens een baantje heeft gesparteld in het WAS-zwembad, weet als geen ander hoe het zwembad dit ene uur net op een wildwaterbaan lijkt waar iedereen aan elkaars haren loopt te trekken, elkaar fikse trappen uitdeelt en elkaar met lange nagels schramt totdat je rood ziet van de striemen.
Maar, eenmaal ingelogd op My ACLO blijkt dat ik de vierde deelnemer ben van de 99 (!) die zich netjes heeft ingeschreven voor het open zwemuurtje op de maandagmiddag. Stel je voor he. 99 mensen in een zwembad die zes banen telt. Dit is zeg maar 16 personen en nog een half ledemaat die we even niet kwijt kunnen, per baan. PER BAAN!
Terug naar het tweede punt: ook wij van de Studentenkrant houden natuurlijk absoluut niet van fraudeurs, die toch nooit hun studentenpas meenemen, omdat er toch nooit bij het zwembad wordt gecontroleerd. En geloof me: er zijn ook veel studenten die op deze filosofie nooit een ACLO-abonnement hebben aangeschaft omdat je toch wel in het zwembad in kan glippen.
Maar, wie gaat al die papieren kaartjes controleren? En waar gaat dit gebeuren? Bij de ingang voor de kleedkamer? Bij de uitgang van de kleedkamers wanneer iedereen al klaar staat in zijn zwemgewaad om zo snel mogelijk wat calorieën te verbranden? Zullen de badmeesters en -juffrouwen daar wel zin in hebben, of sterker nog, streng genoeg zijn? Waarom krijgen wij zwemmers geen leuke bliep-poortjes? En hallo, wat te denken van al die onschuldige bomen?
Vol verwachting klopte mijn hart, maandag 7 november, lokale tijd wanneer ik voor het witte ticketapparaat sta dat parmant bij de kleedkamers geparkeerd staat. Na twee keer een verheugd piepje te hebben gehoord, kijk ik verward en terneergeslagen om me heen omdat er geen stukje boom uit het apparaat komt. De zwemdocent die langsloopt haalt onverschillig zijn schouders op en meldt dat het internet er wel uit zal liggen.
Verdomme, helemaal teleur.