Ben Hard: vacature vervuld?

Het is al een paar jaar wat minder met mijn geldelijke gesteldheid. Het absolute nulpunt is bereikt en dat betekent dat ik elke maand rente moet ophoesten voor die 1000 in de min. Een zieke buiskeizer zijn is nou eenmaal een dure aangelegenheid, zal ik maar zeggen. Daarom solliciteer ik nu voor een baan, zo eentje die niemand echt wil doen maar waar financiële malaise nou eenmaal toe leidt.

Maar serieus, een beetje telefoneren voor geld moet ik wel kunnen opbrengen. Dan kan ik ook weer met een beter gevoel gaan slurpen, houd ik mezelf maar voor. Drinken met het idee dat je het verdiend hebt is toch nét even wat lekkerder. Wel wat opgelaten stap ik bij het uitzendbureau naar binnen en kijk om me heen: een kantoor net zo kaal als ik gemiddeld vijf keer per week ben. Ik word gewenkt naar een klein kantoor waar een blonde dame op me staat te wachten. Ze heeft een strakke lichtgrijze rok aan waar haar billen in op en neer wiegen als ik achter haar aan naar binnen loop.

Ik vertel haar dat mijn motivatie is dat ik graag mensen wil helpen, dat mijn empathie en inlevingsvermogen de reden zijn dat ik geschikt ben voor deze baan, en dat mijn redenen om hiervoor te kiezen liggen in mijn affiniteit met het sociale domein. Gelukkig vraagt ze niet verder, ik had haar namelijk niet kunnen vertellen wat het sociale domein inhoudt. Ik blijf halfzachte poep praten waarvan ik denk dat ze het wil horen, en als mijn verbale diarree eindelijk op is vraagt ze me naar mijn hobby’s. Ik vertel haar dat ik lezen leuk vind, dat is tenslotte een goede hobby. Verder zeg ik haar dat ik goed kan koken – pasta rood – en dat ik erg vaak ga stappen. Bij die laatste opmerking zie ik dat ze haar wenkbrauw optrekt. Geen goed teken lijkt me, daarom probeer ik te zorgen dat ze er zo kort mogelijk bij stilstaat. Ik hoor mezelf een willekeurige hobby roepen: gitaarspelen. Mijn hersenen houden mijn mond niet bij en ik vertel haar dat ik af en toe kleine optredens doe en daarbij ook zing.

Iedereen die weleens gitaar speelt krijgt deze opmerking minstens een aantal keer naar zijn hoofd geslingerd. Ik natuurlijk niet, want ik speel helemaal geen gitaar. Zingen kan ik ook niet. De douchecabine is het enige podium dat ik betreed en het publiek daar bestaat uit een variëteit van schimmels op de muur. ‘Oh, dan kun je ook weleens wat voor mij spelen.’ Fuck.

De billen wiegen richting een kast in de hoek. De billen worden ineens anders van vorm. Oh, ze bukt. Mijn angst wordt waarheid als de billen weer hun eerdere vorm aannemen en er een gitaar uit de kast tevoorschijn komt. Ze drukt de gitaar in mijn handen en gaat met haar benen over elkaar zitten. Doordat ze dit nét wat te traag doet kan ik zien dat ze niets onder haar rok draagt.

Terwijl ik onhandig met de gitaar in mijn klauwen zit denk ik eindelijk de uitdrukking ‘voor het blok zetten’ te begrijpen. Het heeft vast iets met onthoofding te maken, want mijn hersenen werken niet. Het is letterlijk de eerste keer dat ik een gitaar aanraak. Het instrument staat me tegen, het heeft voor mijn gevoel steeds minder met muziek te maken en meer met profilering. Een attribuut waarmee je zegt: ik ben zo muzikaal en gevoelig. Bah, hippies en flikkers. Op dit moment echter vind ik het jammer dat ik geen drie akkoorden ken, me hieruit bluffen wordt een taaie sessie.

Ik zet met mijn linkerhand mijn vingers op een aantal willekeurige snaren en strijk met mijn rechterhand erlangs. Er komt geen vreselijk geluid uit, en ik zie dat de blonde dame vol verwachting is over wat er komen gaat. Dit was natuurlijk een gelukstreffer, dit ga ik niet volhouden. Hoe red ik me hieruit? Opbiechten dat ik heb gelogen over het gitaarspelen zal mijn hele sollicitatie in duigen doen vallen. Doorgaan met spelen zal ongeveer hetzelfde effect hebben, plus een gehoorbeschadiging en therapie. Ik besluit dat ze me door haar gebrek aan kleding onder haar rok een mogelijkheid heeft geboden om deze sollicitatie tot een goed einde te brengen.

Terwijl ik de deur van het kantoor dicht doe en de gitaar er tegenaan zet mompel ik: ‘maar ik zal je nog een hobby van me laten zien.’ Ik til haar van haar stoel en zet haar met haar rug tegen het raam. Nadat ik mijn knots uit mijn broek heb gehaald draai ik haar om en duw haar gezicht tegen het raam. Haar lichaam verstijfd maar over haar schouder kijkt ze me verwachtingsvol aan. Na enkele seconden intens oogcontact spuug ik naar beneden en besluit dat voorspel overbodig is, spuug is ook nat. Seks op de werkvloer is de droom van ieder geil wijf. Ik wil ze best helpen een dergelijke fantasie op een manier te realiseren, en daarom druk ik nu deze dame met blond haar tegen de ruit terwijl ik haar hard van achteren neem. Terwijl ze hijgend met haar wang tegen het raam gedrukt staat beslaat de ruit, en het druppeltje spuug dat aan haar onderlip hangt brengt mij al snel naar een hoogtepunt. Na de laatste stoot veeg ik mijn toverstok af aan haar rok.

Dezelfde middag word ik gebeld door iemand van het uitzendbureau. ‘We willen je graag aannemen, tijdens je sollicitatie merkten we dat je erg enthousiast en gedreven bent en we denken dat je een goede toevoeging zult zijn voor het team! Ook hoorde ik van mijn collega dat je gitaar voor haar hebt gespeeld, ze was erg enthousiast over je spel. Er is een bandje opgericht door leden in het callcenter en de gitarist is net weggevallen, ik heb ze verteld dat jij zijn plaats in kunt nemen!’ Fuck.