Recensie: Katerkillers

In een van de bekendste drogisterijen van het land is tegenwoordig een nieuw fenomeen te verkrijgen: de Katerkillers.

Althans, zo werd er geadverteerd. Eenmaal aangekomen bij de desbetreffende drogisterij bleek dat deze fenomenale pillen ‘al jaren’ uit de schappen waren verdwenen. Bij een ander filiaal, op het station gelegen, gaven de medewerkers mij hetzelfde antwoord. Toch gaf ik de moed niet op. Ik besloot deze Katerkillers op internet te bestellen en nog geen vier dagen later had ik ze in huis.

Deze eerste stap was nog te overzien, buiten het feit dat ik het exorbitante bedrag van vier euro moest aftikken (en dat was nog exclusief verzendkosten), maar de tweede stap zou beduidend meer moeite gaan kosten: een overmatige hoeveelheid aan alcoholische versnaperingen nuttigen. Ik besloot om samen met mijn huisgenoten de donderdagavond te gebruiken voor dit helse karwei. De rietadtjes werden uitgedeeld alsof men meer dorst dan vaderlandsliefde zou hebben, maar ik werd overgeslagen. De drankspellen waren mij goed (of slecht) gezind en daarmee leek een potentiële kater verder weg dan ooit tevoren. Gelukkig was er nog een mogelijkheid om te pieken in de stad en deze kans pakte ik dan ook met beide handen aan. Hoewel mijn huisgenoten de verleidingen van de sirenen niet konden weerstaan – gelukkig hebben we de foto’s nog – deed ik bijenwas in mijn oren en bleef ik recht op mijn doel afgaan. De potentiële kater leek me niet meer te kunnen ontgaan door het bijzonder ruikende bier in de even zo bijzonder ruikende kroegen van Groningen.

Toen was het moment daar: het was pompen of verzuipen, het was erop of eronder voor de Katerkillers. Zou het een kater in de zak zijn of juist een fantastische zet? De volgende ochtend bleek dat de twee bruistabletten hun werk hadden gedaan, maar ik bleef sceptisch. De kater komt immers later, maar dat bleek dit keer niet het geval. Terwijl al mijn huisgenoten op bed of voor de wc te vinden waren, kon ik mijn drukke leven zonder problemen vervolgen.