Een grand slam op het Groninger Studenten Cabaret Festival

‘Dames en heren, mag ik een heel hartelijk applaus voorrrrrr Kirsten van Teijn!’ Zo eindigde vrijdag vijftien november de 27ste editie van het Groninger Studenten Cabaret Festival. De olijke jongedame sleepte niet alleen de Publieksprijs in de wacht, maar won ook nog eens de Persoonlijkheids- én Juryprijs. Een heuse Grand Slam.

Het prestigieuze festival voor en door studenten, dat inmiddels is uitgegroeid tot een van de vier grootste cabaretfestivals van Nederland, was wederom een groot succes. Drie avonden lang weerklonken lachsalvo’s vanuit een knalroze verlichte Stadsschouwburg door de straten.

Meest opvallend dit jaar was de diversiteit van de zes halve finalisten. Van het studentikoze duo Joyo tot de muzikale pianoman Wolter Weulink, van de verbazingwekkende jongeling Tom Lash, tot de knotsgekke Karel Hermans: alle soorten en maten van cabaret passeerden de revue.

Maar, zoals Henny Huisman al zong: ‘Er kan er maar één de winnaar zijn’. Nou ja, in dit geval konden er drie de winnaar zijn, maar werd het er maar één. De onbetwiste kampioene Van Teijn, die zich aan mag sluiten bij het rijtje van grote namen als Jochem Meijer, Mike Bodde en Thomas van Luyn. Dit is slechts een greep uit de verzameling van voorgaande winnaars.

Het mag gezegd worden, Van Teijn had een steengoede show. Met een feilloos gevoel voor timing switcht ze van grove klarinetpijperij naar een kwetsbaar betoog over mannen. Het vaak botte vrouwmens heeft je helemaal bij de lurven wanneer ze samen met haar pianist Bob Tonglet een lied te gehore brengt over het allllleen(-met-een-rollende-l)-zijn, of over haar verlangen naar een hond. Nog nooit heb ik in een uitverkochte zaal het woord ‘piemel’ gescandeerd. Tot slot heb ik wat opgestoken van de winnares, iets wat altijd zeer belangrijk is in het cabaret, namelijk: ‘Trek je billen uit elkaar als je bij je partner een scheet moet laten, want dan knettert het niet’. Wel heb je ooit.