De Soepwinkel
Het is half november en buiten is het koud. Mensen hebben hun mutsen en sjaals alweer uit de kast gehaald. Er moet gestudeerd worden dus zit ik in de Letterenbieb. Rond een uur of half twee begin ik honger te krijgen. Ik heb geen zin om naar huis te gaan, te ver en te koud. Ik heb zin in iets warms, iets troostends, want het is een grijze, saaie dag. Samen met een vriendin besluit ik bij De Soepwinkel te gaan lunchen.
De rood met witte luifels van het winkeltje, dat er parmantig bij staat, midden in de Oude Kijk in ’t Jatstraat, hangen brutaal uitnodigend voor de ramen. Binnen wordt het concept van De Soepwinkel me meteen duidelijk. Soep is eerlijk, simpel en troostend eten. Geen poespas. Zo oogt ook het interieur: klein, eenvoudig en knus. Op het krijtbord aan de muur staat een keuze aan vier soepen, die dagelijks wisselen. We bestellen de courgettesoep met blauwe kaas en de bietensoep met mierikswortel en nemen plaats aan één van de houten tafels. In een hoek, aan een wat hogere tafel zit een jongen te werken op zijn MacBook. Aan een ander tafeltje zitten drie buitenlandse studenten. De twee kommen soep worden al snel aan tafel geserveerd, met vers brood van bakker Meijer, die een paar deuren verderop zit.
Corry, de eigenaresse, vertelt ons dat het idee voor haar soepwinkel al jaren geleden ergens in haar hoofd is ontstaan. Het was altijd al een kleine droom en toen het voor haar moeilijker werd om rond te komen in de culturele sector waar ze werkte, dacht ze: Ik ga ervoor. Eind juni opende De Soepwinkel haar deuren, en meteen met succes. Corry vertelt vol liefde over haar winkeltje. Ondertussen is mijn soep een beetje afgekoeld, en ik neem een hap. Heerlijk, die bietensoep, lekker stevig. Het donkere brood met pompoenpitten past er goed bij.
De eigenaresse heeft het bedrijfje in haar eentje opgezet, maar krijgt veel hulp van vrienden en familie. Elke dag komen er gepensioneerde vrouwen helpen met het snijden van de groenten. Aan inspiratie ontbreekt het Corry niet. Er zijn nog zoveel soepen die ze wil uitproberen en verbeteren. Een lievelingssoep kan ze dan ook niet noemen. Wel houdt ze ervan om met seizoengroenten te werken, die altijd biologisch gekweekt zijn. En als ze spek en worst gebruikt komt dit altijd van grasvarkens, die hun leven buiten in de wei hebben doorgebracht. Eerlijk, dat is belangrijk voor Corry. Op de vraag hoe ze dit winkeltje heeft durven opzetten in deze economisch lastige tijden antwoordt ze simpelweg: Ik geloof erin, en het werkt. Als onze kommen leeg zijn en het brood tot op de kruimel op, denk ik: Ik geloof er ook in, Corry!
Eten bij De Soepwinkel is lekker, gezond en niet duur. Voor 4,25 euro heb je al een kom soep met een stuk vers brood. Voor 5,25 euro heb je een extra grote kom, of een proeverij van drie soepjes, voor als je niet kunt kiezen. Ben je een echte Soepwinkelfan? Dan is er voor 35 euro de tiensoepenkaart.