Maar wees niet bang, ze zijn lief

“Jullie hoeven niet bang te zijn.” Dat zegt graancirkeldeskundige Janet Ossebaard tijdens haar lezing in Huis de Beurs over de aanstaande komst van buitenaardse wezens. Driehonderd jaar geleden, toen de eerste graancirkel door een Engelse boer werd aangetroffen, werd nog gedacht dat graancirkels het werk van de duivel zouden zijn. De graancirkelspecialiste denkt er anders over. Ze komen in vrede.

In 1678 gaat een Engelse boer het land op en treft een ovaal van platgedrukt graan in zijn land aan. Het is op een onmenselijk ingenieuze manier neergelegd en gemaaid – dat moet het werk van de duivel zijn. Drie eeuwen later, in 1978, verschijnen er wederom graancirkels, ditmaal bij oude Keltische heiligdommen zoals de Stonehenge en Silbury Hill. Sindsdien zijn er duizenden graancirkels verschenen – en daarmee ook veel verklaringen voor het ontstaan van deze mysterieuze geometrische vormen. Zo wordt er bijvoorbeeld geopperd dat het ‘t werk van grappenmakers is of zelfs een reclamecampagne zou zijn.

Ossebaard heeft zich gespecialiseerd in de meest fascinerende verklaring: buitenaardse wezens zouden de makers zijn. Sterker nog, ze heeft zelfs contact gehad met de ‘Cirkelmakers’, zoals ze deze aliens noemt.

Buitenaards orgasme

“Het was 1997 en ik ging naar het huis van mijn toenmalige vriend in de Johan Willem Friso-straat,” vertelt Ossebaard enthousiast. “Hij was naar een golfwedstrijd op televisie aan het kijken, dus ik ging alvast naar de slaapkamer. Een boekje lezen. Toen gebeurde het. Lichtwezens van zo’n meter lang kwamen met wapperende kledij uit de muren. Ik denk dat het er zo’n vijftien tot twintig waren.”

Deze wezens lieten haar de geheimen van de kosmos aanschouwen, maar zweefden ook door haar lichaam. Dit laatste was een prettige ervaring, zegt ze giechelig. “Het voelde heerlijk. Orgastisch noem ik dat. Een gevoel van totale liefde en geluk. Sindsdien heb ik dat niet meer gevoeld, misschien dat ik daarom wel single ben.”

Duizendjarige vredesrijk is in aantocht

Of deze lichtwezens ook de daadwerkelijke Cirkelmakers zijn, weet de graancirkelexpert niet zeker. Andere entiteiten zouden ook verantwoordelijk kunnen zijn voor de prachtige formaties in de boerenakkers. Snel bewegende lichtbollen of vliegende schotels, bijvoorbeeld. Wát ze de mensheid willen vertellen met de cirkels weet ze wel. “Ze hebben een hoger plan voor ons. Het duizendjarige rijk van vrede is in aantocht.” De overvolle zaal – zo’n honderd mensen – knikt enthousiast.

Maar wat is dat hogere plan dan precies? Ossebaard blijft hier tijdens haar lezing oppervlakkig over, maar het komt er op neer dat de aliens ons willen vertellen dat we te veel bezig zijn met ons ego. Dit is dan ook de reden dat we allesbehalve bang hoeven te zijn voor deze onbekende schepsels – ze komen in vrede en brengen emotionele en spirituele groei die ons leert ons eigen ego te overstijgen.

Eenhoorn

Opeens laat Ossebaard een stilte vallen, die vooraf gaat aan het meest opzienbarende moment van de lezing. Ze laat een foto zien waarop, zo lijkt het, een eenhoorn in een Brabantse graancirkel staat. De eenhoorn staat volgens haar symbool voor het overstijgen van het ego. Sceptici beschuldigen Ossebaard en andere ‘gelovers’ vaak van leugens. Zo ook haar goede kennis Robbert van den Broeke, een man die zichzelf presenteert als een paranormaal medium. Hij maakt veel foto’s van geesten, engelen en UFO’s. Afbeeldingen die sceptici weer op internet vonden en daaruit concludeerden dat de foto’s wel gemanipuleerd moesten zijn. Volgens Ossebaard is dit echter niet waar. De entiteiten ‘lenen’ deze afbeeldingen namelijk. Zo ook met de eenhoorn, die het paard van Gandalf van J.R.R. Tolkien’s In de Ban van de Ring blijkt te zijn.

Vervolgens bespreekt Ossebaard, die zichzelf overigens van een ‘Matrix-chip‘ bevrijdde (grapje van Janet, het was een normale operatie),  het ietwat teleurstellende afgelopen jaar. “2013 was een heel bizar graancirkeljaar. Het seizoen begon heel laat. Waar het normaal in april begint, begon het dit jaar pas in juni. Het gewas bleef achter door de kou. Eigenlijk was 2013 de anticlimax van 2012.” Desalniettemin zijn er toch verscheidene werkelijk wonderschone graancirkels ontstaan. Volgens Ossebaard is het snel te herkennen wanneer het mensenwerk is en wanneer niet. In het laatste geval is er een “biofysische afwijking” te herkennen in het gewas.

Wil je ook een orgastische ervaring opdoen met hulp van een buitenaards wezen? Dat kan. In het volgend najaar vertrekt Ossebaard met infrarood apparatuur naar de vallei der graancirkels in Zuid-Engeland, rondom de Stonehenge. Door het zingen van liederen en het uitvoeren van bepaalde rituelen zouden de buitenaardse wezens een bezoekje komen brengen. Jij kan mee. Maar niet bang zijn. Dan komen ze namelijk niet.